Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Νέα εικόνα για το Λιβάδι που ονειρεύεται ...

Νέοι ποιητές και νέα ποιήματα ανθίζουν συνεχώς το καταχείμωνο μες στο λιβάδι, η εικόνα δεν μπορεί να παραμένει πάντα η ίδια. Αυτή τη φορά είπαμε να αποδώσουμε το όνειρο με χρώματα βαθιά. Με μια γυναικεία οπτασία κι ένα χελιδόνι για την άνοιξη που θα ‘ρθει. Ελπίζω να αρέσει και σε σας αυτή η ωραία σύλληψη της Τζούλιας. Καλό βράδυ.

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραία η σύλληψη της Τζούλιας. Εύχομαι ακόμα μεγαλύτερη ανθοφορία στο λιβάδι σου Ποιητή που δεν γνωρίζει από Χειμώνες.

Poet είπε...

Κι από χειμώνες γνωρίζει, Λίλιαν, κι από περιπέτειες και τρικυμίες κάθε λογής. Γι' αυτό ακριβώς επιμένει να ανθίζει.

Σε ευχαριστούμε.

ΥΑΚΙΝΘΗ είπε...

Εικόνα μελαγχολική σαν τις μέρες της πατρίδας γύρω απ΄τη ζωή μας .
Σμήνη του αλφάβητου μας προτρέπουν .
Ένα πουλί στραμμένο στην άνοιξη περιμένει όπως εμείς , όπως η γυναίκα .
Οι μαργαρίτες απέραντο σεντόνι,για ένα χέρι .Μ αγαπά , δε μ΄αγαπά.
Μαδάνε ακόμα μαργαρίτες;
Κι εκεί στο μπλέ βαθύ ,κόκκινες λέξεις Νικηφόρου ονείρου , για το φως που θάρθει .
Νάσαι καλά Τζούλια . POET θάρθει η άνοιξη ...

Μαρία Δριμή είπε...

Πολύ ωραία η καινούρια στολή του λιβαδιού. Αυτό το βαθύ, ηλεκτρισμένο μπλε όπως απλώνεται πάνω στις μαργαρίτες...
Να είναι πάντα ανθισμένο το λιβάδι σου, Τόλη.

Τζούλια Φορτούνη είπε...

η καινούρια εικόνα μπορεί να είναι δικό μου φωτομοντάζ, αλλά την τελική επιλογή των χρωμάτων την έκανε ο Τόλης (τι άλλο θα διάλεγε από τα αγαπημένα του βαθύ γαλάζιο και κόκκινο;) ενώ η γραμματοσειρά που πρόσθεσε η Λίνα έκανε την εικόνα πιο ονειρική...

ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σας λόγια...
εύχομαι σε όλους ανοιξιάτικα όνειρα στο λιβάδι μας...

Poet είπε...

Πολύ ωραία τα λέει η Τζούλια. Εγώ να προσθέσω απλώς το δικό μου ευχαριστώ.

Αγγελικούλα είπε...

Τέλεια ιδέα, Τόλη, για ανανέωση στο λιβάδι, τέλεια εικόνα, Τζούλια, όπως πάντα!

Την καλησπέρα μου.

(Επιτέλους το τέρας του ίντερνετ μου έδωσε πρόσβαση στους διαδικτυακούς μου φίλους!)

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Τα λειβάδια της ποίησης
σε οδηγούν στο άπειρο του ονείρου
είναι πάντα ανθισμένα
πάντα γεμάτα άνοιξη
και"πέρα ως πέρα φωταγωγημένα
από τα μάτια των παιδιών"

Poet είπε...

Δεν είναι τέρας, Λίνα, είναι ο ζηλόφθονος δαίμων του διαδικτύου που σε καταδίκασε προσωρινά στην απραξία.

Welcome back !

Poet είπε...

Αχ, τι ωραία να ήταν πάντα έτσι, Ανδρέα. Αθέλητη ομοιοκαταληξία, με επηρέασε φαίνεται η Σοφία.

Dinos-Art είπε...

Θαυμάσια σύνθεση Τζούλια.
Μήπως ακουστικά θα έδενε καλύτερα με τη μελωδική "Άνοιξη" του Vivaldi;

Αγγελικούλα είπε...

Εμένα μ' αρέσει πιο πολύ το φθινόπωρο... Καλά να είμαστε και να το βάλουμε τότε, ε, Τζούλια; :-)

Τζούλια Φορτούνη είπε...

Ντίνο υπόσχομαι την 1η του Μάρτη, μαζί με το μαρτιάτικο βραχιολάκι να βάλω την Άνοιξη του Vivaldi (αν και η αγαπημένη μου μουσική εποχή είναι ο χειμώνας...συντάσσομαι...)

Dinos-Art είπε...

Τζούλια,
Απολαμβάνω τη μουσική άνοιξη του Vivaldi.
Μου φέρνει στο μυαλό ωραία ταξίδια
στην Ιταλία που την ακούγαμε, διασχίζοντας όμορφες εξοχές.
Σ'ευχαριστώ πολύ.

Τζούλια Φορτούνη είπε...

τι πιο ωραίο...
μια μουσική να μας ταξιδεύει πάλι...
χαίρομαι που το απολαμβάνεις Ντίνο...

καλή μερα..και με ανοιξιάτικη διάθεση πάντα...