Τα περιστέρια

Τα περιστέρια που ήρθαν και κάθισαν
στο παραθύρι σου, κουράστηκαν
στο περβάζι σου μέχρι τ’ απομεσήμερο.

Σίγουρα είσαι μέσα και κοιμάσαι
και η ζωή πάλλεται ανάμεσα στα μηνίγγια σου
απαλό φτερούγισμα κορυδαλλών σε μαλακό βαμβάκι.

Αχ, να με ονειρευόσουν, λέει, σ’ ένα όνειρο
όπου όλοι οι δρόμοι θα συναντιόνταν
σε μια φωτισμένη αλέα επιθυμιών.

Κάτι τέτοια, βέβαια, δεν συμβαίνουν.
Κι όλα θα τελειώσουν με το απότομο άνοιγμα
των πατζουριών σου. Τα τρομαγμένα περιστέρια

θα φτερουγίσουν μακριά.

Σπύρος Θεριανός
από τη συλλογή Ντυμένος επίσημα, 2008