Ελευθερία, Ελπίδα, Χαρά

Ελευθερία

Ένα μοναχικό κοριτσάκι ξυπόλυτο στη λάσπη. Σηκώνει το κεφάλι ψηλά και κοιτάζει τ' αστέρια.


Ελπίδα

Ένα λευκό πυυλί ζωγραφισμένο σε μια τσαλακωμένη κόλλα ιχνογραφίας. 


Χαρά

Ένα απαλό αεράκι αναδεύει τα πυκνά ξανθά μαλλιά ενός πάιδιού. Ο ήλιος σημειώνει στο ημερολόγιο γιορτή. 


Θεοφάνης Χ. Ζβες
από τον Τόμο Β' - Αισθαντικοί αφορισμοί και αξιώματα, 2017

Αισθαντικοί αφορισμοί και αξιώματα (επιλογή 3η)

                                          196

Μ' αρέσουν οι νέοι. Χαμογελαστοί και ανυποψίαστοι προχωρούν χορευτικά πάνω απ' την άβυσσο. 


                                         304

Δεν του έμενε τίποτα πια να κάνει. Όλα είχαν γίνει λέξεις. 


                                        307

Η τέχνη είναι μια προσπάθεια να απαλλαχθείς από τον πόνο, δηλαδή, μια πορεία στον δρόμο του έρωτα. 


Θεοφάνης Χ. Ζβες
από το βιβλίο Αισθαντικοί αφορισμοί και αξιώματα, 2015

Αισθαντικοί αφορισμοί και αξιώματα (επιλογή 2η)

                                   32

Έκλεψες όλα τα χρώματα της μέρας, δε θα  ξημερώσει ποτέ πια.


                                 186

Μεθυσμένα ποτάμια του έρωτα στο αδιέξοδο μιας θάλασσας. 


                                 283

Κλεισμένος σε μια αγκαλιά, παίρνεις το σχήμα της. 


                                295

Ο έρωτας μας θέλει ολόκληρους, γι' αυτό μας βρίσκει απροστάτευτους και μας αιφνιδιάζει. 


                               397

Πρόλαβε να δείξεις αγάπη πριν ο χρόνος τελειώσει. 



Θεοφάνης Χ. Ζβες
από το βιβλίο Αισθαντικοί αφορισμοί και αξιώματα, 2015

Αισθαντικοί αφορισμοί και αξιώματα (επιλογή 1η)

                                       25

Ο νόμος που ισχύει για τις χορδές, ισχύει και για τον ήχο. 

                                      83

Το θνητό μας πρόσωπο φτιαγμένο από μηδέν και αιωνιότητα. 


                                    120

Εκφράζοντας τη σιωπή, εκφράζεις τον πιο βαθύ, τον πιο αληθινό εαυτό σου. 


                                   228

Όταν τα πολλά τείνουν να γίνουν ένα, προσεγγίζεις τη θεία ματιά. 


                                   346

Σταθερά προχωρώ πάνω στο φως. Δεν έρχομαι σε Σένα. Είσαι ο δρόμος. 


                                  365

Και μια λέξη να ψιθύριζε το αθάνατο, θα γινόταν θνητό. 



Θεοφάνης Χ. Ζβες
από το βιβλίο Αισθαντικοί αφορισμοί και αξιώματα, 2015

Χαρά

(έργο του Ντίνου Παπασπύρου)

Ξεδιπλώνεις μέσα μου γαλάζια πέλαγα.
Μου γνέφει ένα λευκό πανί ιστιοφόρου
γεμάτο άνεμο.
Το φως πάνω σε στιλπνά αντικείμενα είναι χαρά.
Όλα σήμερα είναι απλόχερα.
Όλα σήμερα δίνουν αυτό
που τις άλλες μέρες κρατούν.

Θεοφάνης Χ. Ζβες
από τη συλλογή Ποιήματα, 2011

Θηλυκότητα

Η θηλυκότητα έχει καμπύλες και νωχέλεια.
Τα λόγια της είναι αργά για να μπορούν με σιγουριά
να καρφώνουν τη βιαστική ψυχή μας.
Η θηλυκότητα είναι ένα πορφυρό βελούδο
αφρόντιστα ριγμένο στο πάτωμα.

Θεοφάνης Χ. Ζβες
από τη συλλογή Ποιήματα, 2011

Άνω Πόλη

(από την Άνω Πόλη: έργο του Ντίνου Παπασπύρου)

στον Στέλιο Δημόπουλο

Το παντοπωλείο μου σε καλντερίμι.
Μια βρύση και δίπλα ο πλάτανος.
Η καρέκλα μου έξω από την πόρτα.
Κανείς δεν περνάει από τον δρόμο.
Φυσάει ένα απαλό αεράκι.
Κάτι βαθιά μέσα μου τρέμει.

Θεοφάνης Χ. Ζβες
από τη συλλογή Ποιήματα, 2011

Εικόνα 2

Ένα κόκκινο λουλούδι,
σ' ένα πράσινο κλαδί,
που αγγίζει έναν φθαρμένο βυζαντινό τοίχο.

Θεοφάνης Χ. Ζβες
από τη συλλογή Ποιήματα, 2011

Πάθος

Το πάθος είναι κάτι κόκκινο
που περιστρέφεται αφήνοντας στίγματα παντού.
Το πάθος αφήνει σημάδια
σαν μικρά εγκαύματα πάνω στο σώμα.
Το πάθος είναι ένα σκοτεινό δωμάτιο με ένα πιάνο
και σένα να χορεύεις μαζί μου.

Θεοφάνης Χ. Ζβες

από τη συλλογή Ποιήματα, 2011

Σε ανασαίνω

Σε ανασαίνω σαν τροπική χώρα,
σαν φοινικόδεντρο.
Στον κορμό σου,
κάτω από το θαλερό πράσινο των φύλλων σου

θα χαράξω βαθιά τα αρχικά μου,

το πέλμα μου θα αφήσω στην ερημική σου ακτή.

Θεοφάνης Χ. Ζβες

από τη συλλογή Ποιήματα, 2011