Με τρόμαξες χρόνε

Δεν γράφω για να μείνω
γράφω για να φύγω
μαζί με τους λίγους
γράφω για να μην περάσω
στους απλούς αποδέκτες 
της συντομίας σου, ζωή. 

Γράφω για να 'χει το φευγιό μου
μια σημασία άνευ σημασίας
για να 'χει το φευγιό μου
μια σημασία μαγική.


Βάκης Λοϊζίδης
από τη συλλογή Τα στοιχειώδη, 2009

ΟΙ χωματόδρομοι στο χάρτη

Να μη ρωτήσετε
Πώς σημειώνονται οι χωματόδρομοι στο χάρτη
Πώς καταγράφονται οι ειδικές αυτές διαδρομές
όταν διανύονται σε τρυφερή ηλικία
Είναι τα τοπωνύμια πολλά 
για να χωρέσουνε στη μνήμη
Το χάρτη αποσυμφορεί
η νοερή ματιά
Τον γοητεύει η περιέργειά μας
Αφήστε το υπόμνημα κενό
Αφήστε το να υπαινίσσεται λίγους στίχους
Αφήστε μια ασάφεια να μας εμπνέει

Είναι το ποίημα 
ένας χάρτης για το χαμένο δρόμο.


Βάκης Λοϊζίδης
από τη συλλογή Τα στοιχειώδη, 2009

Ίσως και φαντασμαγορία

Αποκτήστε την
αυτήν πράττω
ή τουλάχιστον αυτήν υπαινίσσομαι
προσλάβετέ την 
σ' έργο μαυρόασπρο
επί τοίχου κρεμάμενο.
Τέχνη
Μα τι θα πει τέχνη; 
Χειρονομία εν βρασμώ ψυχής
Ίσως σπάνια και φαντασμαγορία.

Βάκης Λοϊζίδης
από τη συλλογή Τα στοιχειώδη, 2009

Κοιτάζω από τον γκρεμό το ποίημα

Ξέρεις τι 'ναι
να σ' εξουθενώνει μια λέξη
Να σου παίρνει το νόημα
Ν' αλλαξοπιστεί στον γκρεμό
Εκεί που την χειρίζεσαι απταίστως
Να σου προκύπτει μη ούσα
Να σε τυραννά
Να θέλεις να την παρατήσεις
Κι αυτή να γεμίζει καπνό 
Τα σοκάκια της μνήμης
Να ΄χει όλες τις αισθήσεις
Την ώρα του τοκετού.

Ξέρεις τι 'ναι
να σ' εγκαταλείπουν οι λέξεις
να μένεις μόνο 
με τη μυρωδιά των ανθρώπων 
που τις κατοίκησαν
να μένεις μόνο με την εμμονή
της πρωτοτυπίας.

Ξέρεις τι σημαίνει 
να σε προδώσει το ποίημα; 


Βάκης Λοίζίδης
από τη συλλογή Τα στοιχειώδη, 2009

Για να μην αποθάνουμε πριν πεθάνουμε

                                                                     στον κ. Βύρωνα
                                                                          και στη Ζέφη
Συναναστραφείτε
για να μην αποθάνουμε πριν πεθάνουμε.

Αγκαλιαστείτε 
για να μην αποθάνουμε πριν πεθάνουμε.

Κοιταχτείτε στα μάτια βαθιά
για να μην αποθάνουμε πριν πεθάνουμε. 

Συγκλονιστείτε 
για να μην αποθάνουμε πριν πεθάνουμε. 

Συνταραχτείτε
για να μην αποθάνουμε πριν πεθάνουμε.

Άστε το δάκρυ να κυλήσει φυσικά. 

Κι αν πεθάνουμε
αφού συναναστραφούμε
αφού αγκαλιαστούμε
αφού κοιταχτούμε βαθιά
αφού συγκλονιστούμε
και συνταραχτούμε

Θα 'ναι ο θάνατός μας τόσο φωτεινός
σαν το δέντρο
που ψηλώνει πάνω και κάτω απ' τη γη
Σαν το δέντρο
που φωτίζει χωρίς φως
Σαν το δέντρο
που περνά στην αιωνιότητα
χωρίς ενδοιασμό. 


Βάκης Λοϊζίδης
από τη συλλογή Τα στοιχειώδη, 2009

Κλαράκι σπάζει (επιλογή χαϊκού 2)

Αρχαίο μότο
στο πέτο ποιήματος
σαν ακροβάτης


Το πρώτο βιολί
εσένα σελήνη μου
μόνο κοιτάζει


Ανέβα φωνή
ν' αφήσεις το μέταλλο
βαθιά στη μνήμη. 


Βάκης Λοϊζίδης
από τη συλλογή Κλαράκι σπάζει, 2007

Κλαράκι σπάζει (επιλογή χαϊκού 1)

Βαθαίνει το μπλε
και μένουν οι ουρανοί 
ατελείωτοι.


Υλοτομούνε 
καστανιές. άκου! Κλαίει
μια κουκουβάγια.


Ο γλάρος ξέρει
να υπερασπίζεται
τον ορίζοντα


Βάκης Λοϊζίδης
από τη συλλογή Κλαράκι σπάζει, 2007

Κακτόκηπος

Τα βράδια ο ευεργέτης
βγάζει το μαύρο του καπέλο
τρίβει τον πλούσιο μύστακα
και μεθά πίσω από το μνημείο του θυρωρού,
γνωρίζοντας πως την ομορφιά
ακολουθεί η αγριότητα
ωσότου να επέλθει ο μαρασμός
και τελικά η ευεργεσία να περατωθεί
μ' έναν κακτόκηπο που αυτοσυντηρείται. 

Βάκης Λοϊζίδης
από τη συλλογή Σε ώρα αιχμής, 2005

Τα σύγχρονα παραμύθια

Το παραμύθι ως εργαλείο διδαχής
μοιάζει με τραγωδία που ευφραίνει.
Όλα τα ζώα με τους αντεστραμμένους χαρακτήρες
χωλαίνουν, παρά τη στήριξη του εικονογράφου.

Στο μυαλό του γιου μου
κανένας καλόκαρδος λύκος δε χωράει.


Βάκης Λοϊζίδης
από τη συλλογή Σε ώρα αιχμής, 2005

Χαρταετός

Τις πρώτες ύλες 
από τον καλαμιώνα θ' αποκόψω.
Με ζυμάρι θα κολλήσω το χαρτί. 
Τον σπάγγο με προσοχή θα δέσω.
Κι όταν θα φθάσω στην ουρά
την έπαρσή μου θα υποτάξω
μη με προδώσει 
κι ένα καλώδιο ηλεκτροφόρο
ξεσκίσει τ' όνειρό μου. 

Βάκης Λοϊζίδης
από τη συλλογή Σε ώρα αιχμής, 2005