Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009
Στο Νίκο της ετήσιας μοναξιάς
Δε θέλω σήμερα fish and chips.
Θ΄αποτελειώσω κάτι υπολείμματα
νόστιμον ήμαρ.
Κατόπιν βέβαια
το μέλλον μου γίνεται αβέβαιο.
Όμως, κάπου θα βραδιάζει
με αστέρια
και κραυγές έρωτα.
Μόλο που χτες
το σαξόφωνο με
την αχυρένια φωνή και το περιλαίμιο
έπεσε ξέπνοο
- ο αέρας πηχτός -
ενθάδε.
Κούλα Αδαλόγλου
από τη συλλογή Στο μεταίχμιο, 1992
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Άγριο πράγμα η μοναξιά, Λίνα, ας είναι και ετήσια μόνο. Χωρίς κάποιον Νίκο. Το κεφάλι αφήνει αποτυπώματα στους τοίχους (έστω και με wallpaper).
Κι όποιος νομίζει ότι η μοναξιά είναι παντού η ίδια, δεν έχει ζήσει στην Αγγλία (ή στη Σκωτία).
Από τα πιο άγρια θηρία, Τόλη. Και στην Αγγλία (από εκεί είναι η δική μου εμπειρία...) ακόμα αγριότερη.
Την καλησπέρα μου, μόλις έβαλε στην ΕΤ1 μια νέα σειρά για τον ποιητή Κώστα Καρυωτάκη. Επιτέλους, κάτι αξιόλογο από τα λίγα που μπορείς να δεις στην Ελληνική τηλεόραση.
Καλησπέρα, Τάσο.
Μόλις είδα το πρώτο επεισόδιο. Πραγματικά αξιόλογο. Ύστερα από χρόνια θα παρακολουθήσω κι εγώ μια σειρά στην τηλεόραση.
Καλημέρα Τόλη, Λίνα ...... σε όσους ξεχνώ,
συμφωνώ απόλυτα και σημειώνω πως αυτή είναι η αποστολή
της κρατικής τηλεόρασης.
Το ποίημα που διανυκτερεύει απλά συγκλονιστικό.
Δημοσίευση σχολίου