Αλέξανδρος - Ανδρέας Γρηγορόπουλος
ο 16χρονος μαθητής που έπεσε από σφαίρα αστυνομικού
Το να ξαναγίνει ο κόσμος ωραίος, άδολος, αθώος, εξαρτάται από μας τους ίδιους, από την ψυχή μας, από τα μάτια μας, από τη διάθεσή μας να ονειρευόμαστε.
Ένα ερωτικό ποίημα ή μυθιστόρημα αξίζει όσο οτιδήποτε άλλο. Η υποχρέωση ενός συγγραφέα – και η επαναστατική υποχρέωση – είναι μόνο να γράφει καλά … Η μοναξιά είναι ένας αναμφισβήτητος όρος της δημιουργίας. Δεν υπάρχει πιο μοναχικό επάγγελμα από εκείνο του συγγραφέα. Gabriel Garcia Marquez.
Μέσα στο αίμα των ποιητών κοχλάζει πάντα ένα επαναστατικό πάθος, η αγάπη για τον άνθρωπο, το όνειρο ενός κόσμου πιο ανθρώπινου.
Τάκης Βαρβιτσιώτης
από το βιβλίο του Ο διάπλους του καθρέφτη,
Σημειώσεις για την ποίηση, 2008
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Σίγουρα υπάρχουν πολλοί που θα διαφωνήσουν με τη ρομαντική οπτική του Τάκη Βαρβιτσιώτη.
Υπάρχουν εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η επανάσταση είναι η υπέρτατη ερωτική πράξη και το πιο ωραίο ποίημα. Kαι ότι η θέση του ποιητή δεν είναι στους ανθισμένους λειμώνες αλλά στα οδοφράγματα. Ιδίως όταν το αίμα των αθώων ρέει στους δρόμους.
Η μοναξιά του συγγραφέα (και κάθε άλλου ανθρώπου) μπορεί να εξαφανιστεί με την έμπρακτη αλληλεγγύη του με κάθε πάσχοντα άνθρωπο.
Θέλησα να περάσω εδώ τη φωτογραφία του 15χρονου μαθητή που δολοφονήθηκε για να πυροδοτήσω τη συζήτηση. Δεν τα κατάφερα.
Ο έφηβος είναι ήδη ένα ποίημα. Ο έφηβος που χάνει τη ζωή του εντελώς αναίτια είναι μια τραγωδία. Κι εμείς, που σχολιάζουμε εδώ τα γεγονότα από την ασφάλεια και τη θαλπωρή του σπιτιού μας, σχεδόν μια παρωδία.
Όπως και να 'χει, ο χώρος είναι ανοιχτός και ελεύθερος. Μπορείτε να πείτε ό,τι έχετε να πείτε.
Βρήκα τη φωτογραφία του παιδιού, Τόλη, και την πέρασα στο θέμα.
Είναι από εκείνα τα γεγονότα που σ' αφήνουν άφωνο. Από τις στιγμές που θέλεις να κλείσεις τα μάτια σου, κι όταν τα ανοίξεις ξανά, να μην έχει γίνει.
Δεν μπορώ να μην επισημάνω το γεγονός ότι την πληρώνει πάλι ένας αθώος. Ένα παιδί.
Οι βρωμεροί καλόγεροι, οι χρυσοστόλιστοι παπάδες, οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, οι διάφοροι λακέδες και οι πόρνες τους θα μείνουν για μια φορά ακόμη αλώβητοι.
Για μια φορά ακόμη θα ακολουθήσουν διαδικασίες, νομολογίες, αναβολές και ασυλίες, για μια φορά ακόμη θα
κουραστούμε και θα κλείσουμε τα μάτια. Και θα ξυπνήσουμε σχεδόν εθισμένοι στο καθημερινό έγκλημα σε βάρος του ελληνικού λαού.
Εγώ λοιπόν δεν δέχομαι ότι μπορεί να με αθωώσει το οποιοδήποτε ωραίο ποίημα, το οποιοδήποτε καλό βιβλίο. Ούτε επιτρέπω στον εαυτό μου την πολυτέλεια (και τον ναρκισισμό) της μοναξιάς των εκλεκτών.
Παντού τριγύρω μας είναι τ'αδέρφια μας. Και θεωρώ ότι είναι χρέος μας να τα γνωρίσουμε και να μας γνωρίσουν. Να αντισταθούμε μαζί τους με κάθε τρόπο. Να επιδείξουμε μια στοιχειώδη συνέπεια και να δικαιώσουμε την πράξη της λογοτεχνίας με την πράξη της ασφάλτου.
Δημοσίευση σχολίου