Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008
Απ' το άντρο
Α, νά βγω απ’ την ψυχή μου κρύος αγέρας
πετρόζωστος αγέρας σε άφωτο άντρο
ή νά βγω απ’ την ψυχή μου άναρθρος ήχος
στου φεγγαριού το αργυροδίνητο έλος
ν’ αστράψω, δίχως
να πέσει πάνω μου ηλιαχτίδα ή αστροπελέκι
που να με λιώσει και να λάμψω
στην άζωη διαδρομή μου πεφταστέρι.
Α, νά βγω απ’ την ψυχή μου άναρθρος ήχος
θεόπνοο αγέρι
θα ΄ταν σαν να το ρούφαα το άσπρο φως σου
που μου μηνούσε απ’ τα φαράγγια του άδη.
Το άσπρο σου φως απόν και παρουσία
του ερωτικού σπασμού, κι εντός σου
ως αναρίγησα στο πρώτο μου σκοτάδι
με τάισες πάμφωτη αμβροσία.
Ρίγος μου πρώτο και πηγή μου αρχαία
και ρίζα μου εξεδίψαστη που οδεύει,
των κυττάρων μου ασίγαστη μανία
δώσε όνομα καινούριο στα εκμαγεία
που μ’ επαναλαμβάνουνε στα ερέβη
κρυφή αρμονία.
Δ. Π. Παπαδίτσας
από τη συλλογή Το προεόρτιον, 1986
πετρόζωστος αγέρας σε άφωτο άντρο
ή νά βγω απ’ την ψυχή μου άναρθρος ήχος
στου φεγγαριού το αργυροδίνητο έλος
ν’ αστράψω, δίχως
να πέσει πάνω μου ηλιαχτίδα ή αστροπελέκι
που να με λιώσει και να λάμψω
στην άζωη διαδρομή μου πεφταστέρι.
Α, νά βγω απ’ την ψυχή μου άναρθρος ήχος
θεόπνοο αγέρι
θα ΄ταν σαν να το ρούφαα το άσπρο φως σου
που μου μηνούσε απ’ τα φαράγγια του άδη.
Το άσπρο σου φως απόν και παρουσία
του ερωτικού σπασμού, κι εντός σου
ως αναρίγησα στο πρώτο μου σκοτάδι
με τάισες πάμφωτη αμβροσία.
Ρίγος μου πρώτο και πηγή μου αρχαία
και ρίζα μου εξεδίψαστη που οδεύει,
των κυττάρων μου ασίγαστη μανία
δώσε όνομα καινούριο στα εκμαγεία
που μ’ επαναλαμβάνουνε στα ερέβη
κρυφή αρμονία.
Δ. Π. Παπαδίτσας
από τη συλλογή Το προεόρτιον, 1986
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Άλλη μια συνταρακτική εικόνα, Μωβ, για ένα επίσης συνταρακτικό ποίημα
δίχως
να πέσει πάνω μου ηλιαχτίδα ή αστροπελέκι
που να με λιώσει και να λάμψω
στην άζωη διαδρομή μου πεφταστέρι.
Α, νά βγω απ’ την ψυχή μου άναρθρος ήχος
θεόπνοο αγέρι
Eχω βγει ήδη απ την ψυχή μου
Κρύος βροχερός άνεμος..
καλημέρα Λίνα, όντως πολύ
δυνατό ποίημα
που η ιδιαίτερη στριφνάδα του
εξυπηρετεί την πολυπλοκότητα
των συμβολισμών του...
αισθητηρικά λειτουργεί
ως καθαρτήριο
της ψυχής...
κάτι σαν το ψυχρό βροχερό άνεμο
που λες κι εσύ Μαρία...
την καλημέρα μου κορίτσια
Έτσι ακριβώς, Μωβ. Καλημέρα.
Δημοσίευση σχολίου