Τρίτη 13 Ιουλίου 2021
Έρωτας
Δεν θέλω να με πάρεις πάνω στην άμμο,/
όσο αλλάζω τις μορφές της Θέτιδας,/
μα εσύ, Πηλέας στιβαρός, να ατενίζεις το άπειρο,/
το ίδιο που ατένισες σαν έφυγα απ’ τη Φθία./
Δεν θέλω να με πάρεις μέσα στα σπαρτά/
μια Δήμητρα να καίγεται απ’ τ αγέρι του Ιασίωνα/
πριν πέσει επάνω του ο Ολύμπιος κεραυνός/
και γίνουν όλα ένα μαβί αστέρι του θανάτου./
Δεν θέλω να με πάρεις με την ασπίδα και το κράνος πλάι/
όσο το πετρωμένο τέρας ατενίζει βουβό,/
κι εγώ, που ήμουν σφάγιο εξιλέωσης,/
να γίνω βάλσαμο λιτό της φτερωτής σου αγκάλης./
Θέλω μονάχα νέκταρ τη φωνή του πόνου σου/
και αμβροσία το δάκρυ της γαλάζιας καρδιάς σου,/
όσο σε βλέπω ν’αναδύεσαι γυμνός απ’ τον Αχέροντα/
με λόγια που χαϊδεύουν σαν ατσάλι./
Νύχτωσε πάλι, μα δε μίσησα το σούρουπο,/
που τόλμησε να με χαϊδεύει όσο λείπεις…//
............................................................................
<b>Αριάδνη Πορφυρίου//
από τη συλλογή Ριζώματα, 2020
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου