Απειλή

Κάποια στιγμή θα σ’ ανταλλάξω./ Με μία βελούδινη πολυθρόνα/ με ένα μπουκάλι ουίσκι σε δρόμους με ομίχλη/ με ταμπάκο σε μια πίπα που καπνίζει/ με τον γύρο του κόσμου μ’ αερόστατο/ με πιγκουίνους της Ανταρκτικής,/ που θα επωάζουν τα αυγά τους στην ποδιά μου,/ με πολύτιμες λευκές φάλαινες/ να αναπνέουν με τον φυσητήρα τους στο τσάι μου./ Ο ενεχυροδανειστής μου είναι ίσκιος ψηλός/ φοράει πάντοτε μαύρο, πλατύγυρο καπέλο,/ έτοιμος να σε αγοράσει με κάθε κόστος/ να μου δώσει πίσω τα κλεμμένα./ Στο κάτω κάτω κανείς ποτέ δεν σε προσκάλεσε,/ εισχώρησες απ’ τις ρωγμές,/ δεν μου έδωσες ποτέ την ευκαιρία να διαλέξω./ Ναι, μία από αυτές τις μέρες, τ’ ορκίζομαι./ Θα σ’ ανταλλάξω, ποίηση./ Θα κλείσω τον αναμμένο φούρνο θα ράψω με ανθεκτική κλωστή το τραύμα/ θα κόψω την κυκλοφορία σου στις φλέβες μου/ και μετά/ χωρίς αίμα/ χωρίς μελάνι/ χωρίς χαρτί και μολύβι/ θα ισορροπήσω.// ............................................................................. Χλόη Κουτσουμπέλη από τη συλλογή Η γυμνή μοναξιά του ποιητή Όμικρον, 2021