Σαν ληγμένη γιορτή

Εξωτική ομορφιά, χορεύτρια με μέση πικραμύγδαλο το αύριο

Με τρεχαντήρια αριθμούς αντί για πόδια σαν ληγμένη γιορτή

Ενέδρες στήνει απρόβλεπτες σε άγνωστους στρατιώτες.

Χαρίζουμε τότε ανοδικά φιλιά ώς τον λαιμό των λουλουδιών

Μέγιστη προκαλώντας ηδονή στ’ ασπόνδυλα

Αρώματα στα φύλλα και στα χρόνια.

Σαν κουβαρίστρες αβίαστα ξετυλίγονται οι ωραίες στιγμές

Εντύπωμα αφήνοντας βαθύ η κάθε μια στο πέρασμά της.

Ώσπου με μάτια υγρά απαστράπτοντα

Πορευόμαστε με μπαστούνι λευκό και αθόρυβο

Στης ζωής τα ξεχασμένα μονοπάτια.

Στις γύρω αλέες λωτοί

Καταβροχθίζουν ανθρώπους να ξεχάσουν.

Νίκος Μυλόπουλος
από τη συλλογή Ο κλήρος του ανεκπλήρωτου, 2019