σχόλιο υπομνήματος στη ζωή άλλων η ύπαρξή μου.
Λένε να μην τραγουδάς το κενό.
Λένε να μη σχολιάζεις το ασήμαντο.
Κι όμως το φως που σου δίνεται
δεν είναι ποτέ αρκετό
να ψάλεις κάτι πιο υψηλό
απ' το μηδέν το ακύμαντο.
Χωρίς τύψεις είμαι.
Γιατί ποτέ μου δεν έκανα τίποτα άξιο κρίσης.
Ν' αφοριστώ ή να δικαιωθώ.
Να κοιμηθώ ως ζωγραφιά σε κάποιο τέμπλο
ή στην καυτή των άνομων λειψανοθήκη.
Σταύρος Γκιργκένης
από τη συλλογή Στου ματιού το κέντρο, 2018
σε κοινή έκδοση με τη Στέλλα-Λουίζα Κατσαμπή
με τίτλο Ανθρώπινα δαιμόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου