Μεσίστια σημαία

Μες στην αιώνια της Θεσσαλονίκης γοητεία
στους δρόμους, στα στενά της
εικόνες φύονται καινούργιες. 
Τώρα οι μητέρες παρηγοριά ζητούν
στης πόλης τα μικρά καφέ,
ντύνονται σαν κορίτσια
γελούνε σαν παιδιά
και φλυαρούν ανέμελα 
με ξεθαμμένες γνωριμίες,
πλέον δεν σέρνονται στου χωρισμού τις αποβάθρες
μαυροντυμένες με δηλητήριο στόμα
άλλαξε ο χρόνος το τοπίο μα
όταν στο σπίτι επιστρέφουν
αφήνουν πάνω στο τραπέζι
τη μαύρη τους καρδιά
με καρφωμένη πάνω της
της απουσίας τη μεσίστια σημαία. 

Αννυ Κουτροκόη
από τη συλλογή Δια νυκτός και ημέρας, 2018