Παρασκευή 29 Ιουλίου 2016

Ό,τι γράφω είναι γεμάτο καφενεία, 2 (αποσπάσματα)

  
                                                            Στο Θωμά Κοροβίνη
    V
Κι αν οι τσακισμένοι γέροι κι αν οι χοντρές γυναίκες
Σερβίρουνε καμιά φορά μεζέδες
Ή πλήρη γεύματα ενίοτε αν σερβίρουν
Δε βλάφτει, καφενεία τούτα παραμένουν πάντα, 
Ακόμα έχουνε κάποια βανίλια έστω
Και κάποιο μπρίκι για καφέ.

   VI
Μ' ανθρώπους αραχτούς, να σπάσουνε το χρόνο
Να συγκροτήσουνε  τη σκέψη τους, να γράψουν
Σε μπλοκ και σε τετράδια, σε λάπτοπ, σε ταμπλέτες
(Στα καφενεία του σήμερα η λογοτεχνία του αύριο)
Με λυπημένους πυυ στέκουνε αναποφάσιστοι,
Φίλους που λύνουν κάποιο θέμα σοβαρό,
Μοναχικούς που ξεφυλλίζουν κυριακάτικες φυλλάδες
Και - καιρός ήτανε - γυναίκες και κορίτσια και μικτές παρέες. 

   XI 
Αίφνης το βράδυ βγαίνουνε και κάτι μπουζουκάκια
Κειμέσα στην κυρίλα του Ψυρή, μέσα στο κρύο
Από 'να καφενείο - τρύπα, ένα τίποτα,
Από μια τόση δα στοά, αντίκρυ στο μαναβικάκι
Κι οι ήχοι τους γαμάνε την κυρίλα του Ψυρή
Ενίοτε κι ένα μπαγλαμαδάκι - εγώ μόνο τραγούδαγα -
Με δυο κιλά και δέκα μπίρες και μια γόπα
Οι ήχοι μας, το ξαναλέω, γαμήσαν την κυρίλα του Ψυρή
Πήγαν να συναντήσουνε το Μήτσο της Ναυάρχου Αποστόλη
Από το μακρινό "78 και ο νοών νοείτω -
(Και ναι, το γράφω και το ξαναγράφω μ' ένα ρο, Ψυρή).


Δημήτρης Φύσσας
από τη συλλογή Εμένα μου λες
Ποιήματα 1997-2016, 2016

2 σχόλια:

Poet είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Poet είπε...

Δημήτρης Φύσσας

Αθήνα 1956. Νεοελληνική Φιλολογία, Πολιτική Επιστήμη. Στην πιατσα του ιδιωτικού τομέα με ποικίλα επαγγέλματα από το 1974. Τρέχουσες βασικές απασχολήσεις: συγγραφέας, δημοσιογράφος. Μέλος της Αθηναϊκής Λέσχης Επιστημονικής Φαντασίας (ΑΛΕΦ) και της Ένωσης των Άθεων.