Ένα χαμόγελο

Μας γνώρισαν φίλοι κοινοί ανοιξιάτικο βράδυ
Δεν είχες διάθεση να 'ρθεις όμως η νύχτα μύριζε ωραία
Με την τριμμένη φορεσιά του κυνηγού περπατούσα αδέξια
Τα λουλούδια στο πάρκο γιορτή κι οι ελπίδες
γυαλισμένα μαχαίρια
Η φωτιά κι η βροχή ξεχασμένες σκιές
Κι ένας δρόμος φαρδύς μια καινούρια σελίδα
Αγκαλιάζοντας φρούτα του πάθους, θημωνιές και κισσό
Το τελευταίο προβάλαμε επεισόδιο στη σειρά των ονείρων.

Το χαμόγελο σου αυτοσχέδια έκρηξη στην ανύποπτη γη μου
Κερδισμένη σιωπή, κερδισμένη ζωή, χειροκρότημα.


Νίκος Μυλόπουλος
από τη συλλογή Τέλος της περιπλάνησης, 2015