Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014

Καθημερινότητα

Στον Βασίλη και στον Δημήτρη

Ανείπωτες τολμηρές σκέψεις.
Εγκλωβισμένα πάθη σε αόρατα δίχτυα.
Κάθε μέρα παίζουμε στο ίδιο θέατρο
την ίδια παράσταση
με χειροκροτήματα ακατανόητα.
Κάθε μέρα πέφτει η αυλαία.
Μετά βγάζουμε τα τρύπια καπέλα της εφηβείας
και μαζεύουμε τις λιγοστές δεκάρες.

Μια μονότονη μελωδία ακούγεται απ’ το βάθος.
Από ένα ξεχασμένο πιάνο.
Πένθιμη απόδειξη πως το αδύνατο παρέμεινε ανέγγιχτο.

Χίος, Ιανουάριος 2013

Παύλος Παρασκευαϊδης 
από τη συλλογή «Μουσείο κέρινων ποιημάτων», 2014

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: