Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Άτιτλο (Σπρώχνοντας τον καιρό ...)























Σπρώχνοντας τον καιρό
χωρίς να το χαρούμε
περάσαμε τα παιδικά μας χρόνια
κι έπειτα πάλι
σπρώχνοντας τον καιρό
περάσαμε τα χρόνια της ακμής.

Το χρόνο που μας δόθηκε
τον διανύσαμε με περιφρόνηση
πιστεύοντας
πως τα καλύτερα
δεν έχουν έρθει ακόμα.
Σπάταλα κι άσωτα φερθήκαμε
με άλλα λόγια.

Τώρα
που βλέπουμε την έξοδο
να αχνοφαίνεται στο βάθος
κάνουμε λίγο κράτει
μήπως τυχόν
στο χρόνο που μας απομένει
γίνει κανένα θαύμα
διότι
τα καλύτερα δεν ήρθαν
πεισματικά παρέμειναν'
στην υποθετική διάστασή τους.

Και ο καιρός
λες και αφηνίασε τελευταία
τρέχει σαν άλογο ιπποδρόμου
προς το τέρμα
με τίποτε δεν συγκρατείται πια.

Καίτη Βασιλάκου
από τη συλλογή Νυχτώνει αργά, 2014
Ενότητα : Του χρόνου

6 σχόλια:

Poet είπε...

Με αυτή την τόσο πικρή αλήθεια, ολοκληρώνεται η ανθολόγηση των ποιήματων της Καίτης Βασιλάκου από την πρόσφατη συλλογή της.
Καλή δύναμη και καλή συνέχεια, Καίτη.

Gina-Teta είπε...

Καλή εβδομάδα!

Poet είπε...

Καλή εβδομάδα, πριγκήπισσα Μεταξένια.

Καίτη Βασιλάκου είπε...

Τόλη, σε ευχαριστώ πολύ. Καλή συνέχεια.

Ariadni St. είπε...

Πάντα κάτι μένει ανεξερεύνητο!
Καλό μας ξημέρωμα :)

Poet είπε...

Ίσως τα σημαντικότερα, Αριάδνη μου. Καλημέρα.