Της σελήνης

Τόπι λευκό τσέρκι της νύχτας
απόλαυσε απόψε
το στρογγυλό σου
πρόσωπο.

Αύριο θ' αρχίσει
να μικραίνει,
θα τρίβεται σαν σκόνη
η παρειά σου 
θα πέφτει στο κενό.

Η λάμψη σου 
θα φεύγει κάθε 
βράδυ
όλο και πιο πολύ
το κοίλο 
θα σε νέμεται

ώσπου μια νύχτα
θα χαθείς τελείως.
Μόλις ένα περίγραμμα
κι αυτό μισό
θα μας θυμίζει 
πως υπήρξες. 

Μα εσύ
που ξέρεις
από θαύματα
να στερεώνεις μνήμες
να μην αφήνεις
αναπάντητα ερωτήματα,
θα ξαναρθείς.

Σιγά-σιγά
θα χτίσεις πάλι
τη μορφή σου.

Με σκιές
με βαθουλώματα
με όλα σου τα 
τραύματα
θα μας επικυρώσεις
πως ανέγγιχτος
δεν πέρασε κανένας
απ' αυτό τον κόσμο.

Ιούνιος 2008

Ελένη Μαρινάκη
από τη συλλογή Σε ξένο ουρανό, 2011