ιδαλγός

Είσαι γιος του ευγενούς χάους και της ανυπαρξίας

δεν μοιάζεις, περιφέρεσαι πιο πολύ 
απ' όλους τους ομοειδείς σου

τροχιά ασυνήθιστη στο σύμπαν, ένας αλήτης αστεροειδής

που διασχίζει τις νύχτες ελλειπτικά τα όνειρά μου

και μου υπαγορεύει της ψυχής μου τον κωδίκελλο

όχι δεν είμαι κληρονόμος εγώ αστεροειδών, εκτελεστής είμαι

των τελευταίων επιθυμιών τους

τακτοποιώ τα ζητήματα της ύλης και διευθετώ την κατανομή 

του μαύρου

κρατάω τεφτέρι, κάθε 13,77 χρόνια, η επιθυμία αλλάζει

κάθε 13,77 χρόνια ξυπνώ κάθιδρη και σημειώνω ακατάπαυστα 

τα υπαγορευόμενα:

τόνοι αστρικής σκόνης εκεί

τόσα μεταλλεύματα εκεί

η ενέργεια σε ισόποσες δόσεις στον τάδε και στον δείνα

η λάμψη στον ουρανό - όλη

και το μαύρο, κάθε φορά το μαύρο

δικό μου

σαν ιερέας που ανακηρύσσει την ανεξαρτησία μου

Άννα Νιαράκη

δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο της ποιήτριας Αντιποίηση