Φίλοι μου του διαδικτύου,
Συμπληρώθηκαν ήδη δεκατρία χρόνια από τον Ιούνιο του 2008, όταν με τη Λίνα Παπαδοπούλου αποφασίσαμε να ανοιχτούμε στο πέλαγος των Ελλήνων ποιητών του 20ου (και του 21ου !!) αιώνα. Με προσωπικές θεματικές ανθολογίες. Με ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη, για την κοινωνία και την επανάσταση, για το όνειρο και την ουτοπία, για τον χρόνο και τη μνήμη, για τη μοναξιά, για το ίδιο το ποιητικό φαινόμενο, για όλα τα αιώνια θέματα της λογοτεχνίας.
Στο διάστημα αυτό, διάβασα αναρίθμητες ποιητικές συλλογές, ξεφύλλισα εκατοντάδες τεύχη λογοτεχνικών περιοδικών, ανέτρεξα σε μερικές δεκάδες ανθολογίες από τη βιβλιοθήκη μου και προμηθεύτηκα άλλες, για να θυμηθώ τα αγαπημένα μου ποιήματα, να ανακαλύψω άλλα και έτσι να μοιραστώ μαζί σας αυτόν τον αμύθητο πλούτο της ψυχής.
Εκτός από τις θεματικές ανθολογίες, σκοπός μας ήταν να παρουσιάσουμε ξεχωριστά σημαντικούς ποιητές, ιδίως εκείνους που είναι λιγότερο γνωστοί έξω από τον στενό ποιητικό κύκλο. Επίσης, να σας γνωρίσουμε αξιόλογους νέους ποιητές, την ελπίδα και το μέλλον. Αυτό έχει ήδη γίνει για αρκετούς ποιητές και θα συνεχιστεί με ειδικά αφιερώματα σε πολλούς άλλους. Με τον τρόπο αυτό, συνεχίζουμε με τη δική μας οπτική τις άλλες αξιόλογες προσπάθειες ανθολόγησης που έχουν γίνει στο διαδίκτυο.
Το ιστολόγιο φέρει ένα δικό μου ποίημα ως προμετωπίδα, υπήρξε όμως, έως πριν έξι χρόνια περίπου, αποτέλεσμα ομαδικής εργασίας. Συνεχίζω μόνος μου από τότε. Τα ποιήματα συνοδεύονται, σχεδόν πάντα πλέον, από πίνακες ζωγραφικής, εικόνες, σχέδια ή φωτογραφίες. Το ποίημα του Άρη Αλεξάνδρου στη στήλη «Το ποίημα που διανυκτερεύει», όπως και το δικό μου ποίημα ως προμετωπίδα της ανθολογίας, εκφράζουν τον αγωνιζόμενο άνθρωπο και το πνεύμα του ιστολογίου. Δραστικό αντίδοτο, ελπίζω, στη μοναξιά που ενεδρεύει μέσα μας.
Μερικούς μήνες μετά την αρχή αυτής της προσπάθειας, είχαμε τη χαρά να γίνει βασική συνεργάτιδά μας η πολύτιμη Τζούλια Φορτούνη. Η Τζούλια ανέλαβε να επιλέγει πίνακες και συνθέτει εικόνες για τα ποιήματα της ανθολογίας - μια πρωτότυπη δημιουργική εργασία. Τη Τζούλια διαδέχτηκε στον τομέα αυτό μια άλλη φίλη από την Αθήνα, η Γιάννα Αγγελοπούλου. Εδώ και έξι χρόνια περίπου, την εργασία αυτή έχω αναλάβει εγώ προσωπικά.
Βασικός συνεργάτης του ιστολογίου υπήρξε και ένας παλιός μου φίλος, ο ζωγράφος και λογοτέχνης Ντίνος Παπασπύρου. Κατά διαστήματα είχαμε τη βοήθεια και άλλων φίλων της ποίησης.
Μετά λοιπόν περισσότερους από 500 ποιητές με περισσότερα από 5.000 ποιήματα σε 14 θεματικές ενότητες, έχω πια συνειδητοποιήσει ότι το έργο αυτό δεν πρόκειται να τελειώσει. Δεν θα τελειώσει ποτέ γιατί η ποίηση δεν τελειώνει ποτέ. Δεν έχουν ακόμα ανθολογηθεί πολλοί σημαντικοί ποιητές και η ανθολόγηση άλλων δεν είναι πλήρης. Και το κυριότερο, παρά την παραδοσιακή μικροψυχία και μεμψιμοιρία στον τόπο μας, η ελληνική ποίηση γνωρίζει στις μέρες μας μια πρωτοφανή άνθιση.Οι παλιότεροι ποιητές δημοσιεύουν το έργο της ωριμότητάς τους ενώ εμφανίζονται συνεχώς αξιόλογοι νέοι ποιητές. Μέσα στην κοπριά φυτρώνουν εξαίσια λουλούδια.
Η έρευνα λοιπόν θα συνεχιστεί, παρά τη γενικότερη σοβαρή μείωση στην κίνηση των ιστολογίων, και θα προστεθούν στις ανθολογίες πολλοί ποιητές και πολύ περισσότερα ποιήματα. Με μοναδικό κριτήριο την ποιότητα. Πρόκειται ασφαλώς για μια φιλόδοξη προσπάθεια, ιδίως αν ληφθούν υπόψη οι τεχνικοί περιορισμοί ενός απλού ιστολογίου αλλά και ο περιορισμένος χρόνος που εγώ διαθέτω. Και κάτι ακόμα, νομίζω ιδιαίτερα σημαντικό. Η αγάπη όλων μας για την ποίηση δημιουργεί φιλικούς δεσμούς με ξεχωριστούς ανθρώπους που, πιθανότατα, δεν πρόκειται ποτέ να γνωρίσουμε από κοντά. Παράδειγμα η συνεργασία μου με τα άλλα μέλη της παρέας που υπήρξε σχεδόν αποκλειστικά ηλεκτρονική και τηλεφωνική. Και οι πολλοί κάτοχοι άλλων ιστολογίων που έχουν γίνει τακτικοί αναγνώστες μας. Νομίζω ότι αυτή είναι μια άριστη συστατική επιστολή για τη λειτουργία του διαδικτύου.
Ευχαριστώ θερμά τη Τζούλια, τη Λίνα, τη Γιάννα και τον Ντίνο, σας ευχαριστώ όλους.
Τόλης Νικηφόρου
Αναρτήσεις
9 σχόλια:
Ο Χάρης Μελιτάς επανέρχεται μέσα στο 2013, όχι με χαϊκού τη φορά αυτή αλλά με μια συλλογή ποιημάτων βραβευμένη από την Τέχνη του Κιλκίς. Ευκαιρία να διαβάσετε όλα τα ποιήματά του που έχουν αναρτηθεί στο Λιβάδι.
Αυτό θα κάνω, γιατί αυτό μου κέντρισε το ενδιαφέρον!
Από τα πολύ όμορφα "άνθη" στο "Λιβάδι" με πυκνό και έντονο άρωμα απόσταξης. Επιτρέποντας και απαγορεύοντας τις διαδρομές που θα ακολουθήσει κανείς στο ψάξιμο για την ανίχνευσή του.
Η τελευταία στροφή από τις πιο ωραίες σκέψεις που έχω διαβάσει αυτό τον καιρό.
Καλό βραδάκι αγαπητέ μας ποιητή, πάντα ωραίες οι επιλογές σου!
Tόλη μου,το λιβάδι σου πάντα μου δημιουργεί έντονα συναισθήματα!Με μικρή καθυστέρηση, θέλω να σου αφήσω τις πιο όμορφες ευχές μου για τα γενεθλιά σου!Χρόνια πολλά αγαπημένε ποιητή!Να είσαι γερός και πάντα φωτεινός!Αδιόρθωτε εκρηκτικέ σκορπιέ,με δυναμώνεις!Φιλιά πολλά!
Μου πάει πολύ ο Χάρης Μελιτάς.
Ειδικά σ' αυτό το ποίημα του.
Έξοχο!
Απορία: Γιατί δεν βρίσκω λέξεις να σχολιάσω, όσο περνάει ο καιρός;
Μου φαίνεται ότι μου δημιουργούνται τέτοια συναισθήματα,
που κάνουν τα λόγια μου φτωχά έως περιττά.
Κρείσσον το σιγάν(;)
Χάρη, πρόσεξε ποιες έχεις προσελκύσει με το ποίημά σου: Μια γυναίκα των ιστολογίων, ένα κορίτσι του διαστήματος, την Όλγα-Ουρανία, πρώην Αθηναία και νυν χωριατοπούλα και την μεσαιωνική πυργοδέσποινα Ροζαμούνδη. Σπάνια χωροχρονική ποικιλία και ποιότητα. Ευχαριστούμε, κορίτσια.
Σωστά, ας μην ξεχνάμε ότι είμαι Σκορπιός με ωροσκόπο τον Λέοντα και ότι τα γενέθλιά μου ήταν στις 14 του Νοέμβρη. Σήμερα απλώς γιορτάζει η μικρότερη αδερφή μου (ναι, πέσατε σε φωλιά σκορπιών).
Σας ευχαριστώ λοιπόν για μια φορά ακόμη. Αυτό θέλουμε κι εμείς γυναίκα των ιστολογίων, να σας κεντρίζουμε το ενδιαφέρον. Επιδιώκουμε το πυκνό και έντονο άρωμα απόσταξης, κορίτσι των άστρων (μην πιστεύεις τις απαγορεύσεις). Γλυκιά μου Όλγα, ομολογώ ότι μου έχεις λείψει όλο αυτόν τον καιρό και πράγματι είμαι εκρηκτικός, αδιόρθωτος και αμετανόητος, αλλά και φωτεινός.
Κική μου, τα έντονα συναισθήματα προσωρινά μόνο σε αφήνουν βουβή, σύντομαι θα σε κάνουν ακόμη πιο εύγλωττη. Να είστε καλά, αγαπημένα κορίτσια που ομορφαίνετε τη ζωή μας.
καλησπέρα από ένα ακόμα κορίτσι στην παρέα..(η χαρά του Χάρη, να μην αναφερθώ σε σκορπιούς και λέοντες !) Όμορφο ποίημα πράγματι και εγώ ταυτίστηκα ομολογώ..τόσο που τόλμησα να του βάλω συνοδεία εικόνα με στίχο...καλό μας ξημέρωμα!
Θαυμάσια, κοριτσάκι, έτσι σε θέλουμε, να σε εμπνέουν τα ποιήματα. Για να δούμε τώρα πώς θα χαιρετίσεις την επιστροφή της άγρυπνης (και ατίθασης)αντιλόπης.
Δημοσίευση σχολίου