Ελένη Β'

Καθώς αναχωρείς περίλυπη
τα πουλιά σε αναρπάζουν στους ώμους
σ' αποθέτουν σε ξεχασμένα μπαλκόνια
στη θάλασσα με τα καλάμια και τη βροχή
ύστερα έρχονται όλοι οι νεκροί
στριμωγμένοι μπροστά στις εξέδρες
ανεμίζουν λάβαρα μαντήλια ουρανούς
χελιδόνια φωλιάζουν στα μαλλιά σου
ο τελευταίος χειμώνας ασήκωτος
ξεσηκώνει αντένες πουκάμισα φιλιά
το πράσινό σου παλτό ξεχασμένο στο υπόγειο
καθώς οι πολυβολισμοί φράζουν το σκοτάδι
τα φορτηγά το πρωί με σημαίες νυσταγμένες και αίματα
διασχίζουν αγκομαχώντας τους δρόμους
μαζεύουν τα πληγωμένα σώματα
τις γυμνές γυναίκες τα βεγγαλικά
τους σβησμένους φανούς θυέλλης
ενώ χιλιάδες διαβάτες
εισέρχονται ανύποπτοι
με νικηφόρα άσματα στην πλατεία.

22 Ιουλίου 1990

Νίκος Ορφανίδης
από τη συλλογή Η άλλη βιογραφία, 1999
Συγκεντρωτική έκδοση Τα ποιήματα 1970-2009, 2009