(painting by Heidi Mallot)
Αργούσε της γης ο αργαλειός
τον Μάιο να υφάνει
και κάτω από τα κυπαρίσσια
έγραφε στις ανίδεες πέτρες
ο κόσμος την ιστορία του.
Ξεχύθηκε η ανατολή
καθώς το αιχμηρό πορτοικαλί του ήλιου
έσχιζε τη ραφή τ' ουρανού.
Είναι οι στιγμές
που σωπαίνει η θάλασσα
και τα κοχύλια της αμμουδιάς
αναπολούν το τελευταίο τους κύμα.
Κανείς
τον ήσυχο κατακλυσμό δεν άκουγε.
Άδικα περιμένεις τους αιώνες.
Ούτε κι απόψε
θα φανεί η άνοιξη.
Χριστόδουλος Δούκας
από τη συλλογή Ανορθόγραφες μέρες, 2013
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Με το ποίημα αυτό ολοκληρώνεται η παρουσίαση της πρόσφατης συλλογής του Χριστόδουλου Δούκα. Νομίζω ότι, με τα πρώτα αυτά δημοσιευμένα ποιήματά του, ο Χριστόδουλος κέρδισε τις εντυπώσεις. Του εύχομαι καλό φθινόπωρο και καλή συνέχεια.
Υπέροχη η παρουσίαση στον ποιητή Δούκα Τόλη φίλε μου..και το τελευταίο του ρέει συναισθημάτων,,μια γλυκιά μελαγχολία..μια απόγνωση αποτυπωμένη στο χαρτί με μεγαλείο ψυχής..καλό σου βραδάκι γλυκέ μου φίλε.
Αγαπητέ Τόλη ευχαριστώ για την φιλοξενία όπως επίσης και για τα ευγενικά και τιμητικά σας σχόλια.
Σε ευχαριστούμε, Kate. Να είσαι καλά, Χριστόδουλε. Το φθινόπωρο μπήκε λοιπόν με τους καλύτερους οιωνούς. Συνεχίζουμε.
Δημοσίευση σχολίου