Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

Εκ βαθέων

















painting: Jose Ventura, Voyage


Σαν το κόκκινο μήλο στη ροζιασμένη παλάμη
Σαν το δειλό άγγιγμα των χεριών στο σκοτάδι
Σαν το μπλε του κοβαλτίου όταν ακουμπά απαλά
            πάνω στην ούλτρα μαρίνα
            πέρα στην άκρη του ορίζοντα
Σαν το τρυφερό σου γρατζούνισμα
στην ιδρωμένη μου πλάτη
Σαν την ανατριχίλα που μας διαπερνά
στο άκουσμα της φυσαρμόνικας του Ντύλαν
Σαν την ανοιχτοπράσινη μυτίτσα που ξεπρόβαλε
μόλις χτες στην κορυφή του φίκου στο σαλόνι
Σαν την αδιόρατη μυρωδιά της άνοιξης
στη μέση του καταχείμωνου
(που μόνο οι αδιόρθωτα ρομαντικοί
και σισιόδοξοι καταλαβαίνουν)
Σαν την αδρή γεύση του δυνατού καφέ
Σαν την τέλεια αρμονική ακαταστασία που μόνο
            η Νέλλη μπορεί να επιβάλει
            στο αθώο της πέρασμα
Σαν το τσιγάρο που καίει τα χείλη
μετά από την πάλη σώμα με σώμα
Σαν εκείνο το κρύο ξημέρωμα τουη Νοέμβρη
           που το κροτάλισμα των κλείστρων
           των λοκατζήδων
           μου 'βρεξε το βρακί
Σ' αγαπώ

Γιάννης Βούρος
από το βιβλίο ποίησης και πεζογραφίας
Ταξιδιωτικός οδηγός, 2013

8 σχόλια:

Poet είπε...

Διαβάστε και τα άλλα ποιήματα του Γιάννη Βούρου που είχα αναρτήσει τον Δεκέμβριο του 2011 καθώς και το βιογραφικό του σημείωμα στα σχόλια.

Chara Naoum είπε...

Πράγματι "εκ βαθέων". Κι αυτό μόλις γλύκανε την ψυχή μιας αντιλόπης.
Αυτή η ανάταση του ελάχιστου, ανάταση ψυχής.
Μου αρέσει η ποίηση του Γιάννη Βούρου που διάβασα στο λιβάδι.

Poet είπε...

Είναι σημαντικό, μικρή γλυκιά μου αντιλόπη, ότι ο Γιάννης Βούρος είναι ζωγράφος. Θητεία σε δύο τέχνες είναι κάτι σπάνιο και εξαιρετικά δύσκολο. Ίσως λοιπόν τα ωραία του ποιήματα να πηγάζουν από την αιρετική οπτική του ζωγράφου και να οδηγούνται κάποτε στον δρόμο των λέξεων.

Eva Psarrou είπε...

Οι μορφές της τέχνης μοιάζουν σαν τα συγκοινωνούντα δοχεία, μόνο το σχήμα αλλάζει, η ουσία που τα διαπερνάει παραμένει η ίδια. Γι' αυτό και κατανοώ και επικροτώ την επιθυμία κάποιων καλλιτεχνών να δοκιμαστούν σε περισσότερα από ένα είδη της.
Καλό φθινόπωρο!

Poet είπε...

Συμφωνώ ότι οι ρίζες είναι κοινές σε όλες τις τέχνες και κατανοώ κι εγώ, Εύα μου, την επιθυμία μερικών καλλιτεχνών να δοκιμάσουν και κάτι άλλο, Επειδή όμως "Ars longa, vita brevis" και «ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με αγαθές προθεσεις», συνήθως δεν τα καταφέρνουν στην άλλη τέχνη, την οποία αναπόφευκτα έχουν ως πάρεργο. Ευτυχώς ο Γιάννης Βούρος αποτελεί μία από τις εξαιρέσεις.

Καλό φθινόπωρο.

Αγγελοπούλου Ιωάννα είπε...

κι έψαχνα ποίημα να βρω να ταιριάζει τόσο όσο εμένα μου φαίνεται, με αυτόν τον πίνακα..έτσι, για αδιορθωτα ρομαντικούς και αισιόδοξους που λεει και ο ποιητής :)

όμορφο ποίημα, χείμαρρος ρομαντισμού και συναισθημάτων

Καλό βράδυ Τόλη μου

Poet είπε...

Πονηρούλικο κοριτσάκι, πρώτα βρίσκεις τους ωραίους πίνακες και μετά τα ποιήματα που τους ταιριάζουν. Χαίρομαι πολύ, Γιάννα μου, που γύρισες για να προσθέσεις ομορφιά στο Λιβάδι, χαίρομαι και για την καλή και ρομαντική διάθεσή σου. Καλό φθινόπωρο, καλή νέα σχολική χρονιά και καλή νέα περίοδος στη ζωή σου.

Αγγελοπούλου Ιωάννα είπε...

Ιt's good to be back :)