Άτιτλο (Κι όσο στεκότανε η άνοιξη στο παράθυρο ...)

painting by Adolph von Metzel

Κι όσο στεκότανε η άνοιξη στο παράθυρο
μέσα στην καταχνιά της ρεματιάς
σωπαίνανε οι λεύκες
και το ανυπόμονο πουλί
δεν αποφάσιζε το πρωινό.
Λιωμένο βύσσινο το λεκιασμένο απόγευμα
μέσ' τη σπηλιά του ουρανού κατάπινε το δρόμο.
Έσκυψα χαμηλά
στους πρώτους ψίθυρους
κι απ' του λαιμού σου τη γωνία
ξεσκάλωσα το χελιδόνι .
Σύντομος κρίμα ... αυτός ο έρωτας.
Ούτε όσο ένα δάκρυ.

Χριστόδουλος Δούκας
από τη συλλογή Ανορθόγραφες μέρες, 2013