Αποδημητικό

Μεσάνυχτα
Κλωσάω ραγισμένα ποιήματα
Όταν χειμωνιάζει φοβάμαι
μην ξεπεταχτούν πρόωρα από τ' αυγά τους
και ξενιτευτούν στο κρύο

Τα χέρια μου δυο
υπερμεγέθεις κλεψύδρες
ασφυκτιούν στην αποθήκη
Κρύβομαι εδώ και μήνες
Δεν έχω όνομα ταυτότητα
τρίχωμα ευκαιρίες
απογόνους - θηλαστικά
Με κυνήγησαν πολύ

Έτρεξα όσο κρατούν δυο φτέρνες
πεινασμένης λέαινας

Και τώρα
προσπαθώ να πεθάνω ήσυχη
ανάμεσα σε σκόρπιες αράδες
ένα πιάτο τερμίτες
και μερικά δάκτυλα πόνου
να με στέλνουν στο Σατ-ελ-Αράμπ

Να γίνομαι εγώ το Σατ-ελ-Αράμπ

Οι ώμοι μου
πλωτές διώρυγες

πέρασμα ακρωτηριασμένων

Χαρά Ναούμ
από τη συλλογή Άγρυπνες αντιλόπες, 2013