Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

Άτιτλο (Το σκηνικό επαναλαμβάνεται ...)























(photo by Andrea Ehrenreich)

Το σκηνικό επαναλαμβάνεται
πάλι η βροχή
τώρα στην άλλη πόλη

                                    επίλήσμων άγγελος
                                    διπλώνει φθαρμένα ειλητάρια
                                    η ύλη των ειδώλων
                                    η ύλη της ποίησης

ο ένας απέναντι στον άλλο
οι σελίδες μας αγγίζουν η μία την άλλη
στροβιλίζονται οι λέξεις
η εγκατάλειψη του εγώ στη ροή
των λέξεων
κοιτάζω εσένα
κοιτάζεις το μαύρο μελάνι να τρέχει
στο χαρτί
ροή του χρόνου
οι λέξεις αγωνίζονται να επιβιώσουν

(ο πυθμένας με τα μυστικά όστρακα 
και τα δροσερά κοράλλια
στα λόγια του γύρευες να τ' αγγίξεις
να βυθιστείς να αναδυθείς
στην άκρη του ορίζοντα
να πάρεις το δρόμο τον άγνωστο
δικό σου)

«αυτό το μελάνι
δεν κάνει για μένα
αργεί να στεγνώσει
αν η κόρη μου βάλει στο στόμα της
τις μαύρες λέξεις
θα κινδυνεύσει» είπες και

                                    όλα άγγιγμα δύναμης ιερής
                                    κι όλα ζωή είναι

να βλέπεις σημαίνει
να δημιουργείς το παρόν
να κρατήσεις
ό, τι επέπρωτο να χαθεί
ν' ανασύρεις το σώμα

(φλεγόμενο στης μακρινής νύχτας
τα συναπαντήματα)

ένας κόμπος στο λαιμό
ο αέρας λιγοστεύει
επανέρχεται η μνήμη της θάλασσας
ψηλά από το κάστρο
τα λέπια του ήλιου στο σώμα σου
μια πόρτα κλείνει

διάτρητο φιλί

                                    στο τρυφερό αγκάλιασμα
                                    το χάος δείχνει την αύρα του

κάτι χάθηκε
- θάψον τους εαυτού νεκρούς -
γεννά την αναζήτηση
κάτι να βρεθεί

(χαρτοκόπτης
απελευθερώνει άγραφα ποιήματα
αίμα στα δάχτυλα
αντηχείο των αισθημάτων)
................................................

Βικτωρία Καπλάνη
από τη συλλογή Λευκές συνομιλίες, 2010
Ενότητα : Λευκές συνομιλίες Ι (2005)

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόόόν...
Αυτού του είδους η ποίηση μου κάνει "κάτι".
Είναι του γούστου μου, που λένε.
Δυσκολεύομαι να σχολιάσω χωριστά το κάθε ποίημα,
γιατί απλά μου αρέσει συνολικά η ποίηση της καλής ποιήτριας.

Διακρίνω συγκίνηση, μελαγχολία, ευαισθησία.
Η βιωματική γλώσσα έκφρασης και η συναισθηματική δύναμή τους βρίσκει το στόχο της.
Χαίρομαι που συναντήθηκα μαζί της.
(Α! Και σκοπεύω να ασχοληθώ περισσότερο εν ευθέτω.)

Κική

Poet είπε...

Μπράβο, Κική. Αυτό ακριβώς θέλω κι εγώ. Να φέρνω σε επαφή τους καλούς ποιητές με τους καλούς αναγνώστες, ενδεχομένως και με τους μελετήτές της ποίησής μας.

ΥΓ. Λίγο δύσκολο όμως να σε φέρω σε επαφή με τη θάλασσα, εκεί που ζεις.

Ανώνυμος είπε...

Ποια θάλασσα εννοείτε ακριβώς;
Το Θερμαϊκό ή της ποίησης;
Γιατί καθημερινά είμαι στη θάλασσα -σε άλλο κόλπο μεν- που απέχει 10 χμ. από το σπίτι μου,
στης ποίησης δε τη θάλασσα, έτσι κι αλλιώς θαλασσοδέρνομαι παιδιόθεν.

Κική

Poet είπε...

Αααααααα, τυχερούλα !! Επωμίζεσαι λοιπόν βαρύ καθήκον, να κάνεις μια βουτιά και για μένα που τη βγάζω μέσα στο μπετόν της Νύμφης. Ας είναι όμως καλά οι φλαμουριές μου και τα άλλα δέντρα και οι θάμνοι που περιβάλλουν το σπίτι μας.
Πρόσεξε όμως. Πρίν το μπλουμ, θα πεις μεγαλόφωνα «αυτή είναι μια ποιητική βουτιά για τον Τόλη».

Έχω κα κάτι ενδιαφέρον, για σένα ιδιαιτέρως, στη δεύτερη ανάρτηση για τον Ρένο στο ιστολόγιο Μυστικά και ντοκουμέντα. Καλό απόγευμα πλέον.

Kate'sCakeBox είπε...

Αγαπητέ φίλε Τόλη απαλό άγγιγμα ψυχής το ποίημα που έκανες ανάρτηση..συνέχισε έτσι γιατί η γκρίζα καθημερινοτητα αλλοτριώνει τα πάντα..δύσκολα συναντάμε ποιότητα τέχνη,κουλτούρα,αισθητικη..γιαυτό μπαίνοντας στο ιστολόγιό σου πάντα αισθάνομαι διαφορετικά...τουλάχιστον πιο αισιόδοξη..ότι δηλαδή δεν χάθηκε τίποτε ακόμη φίλε μου..καλό απογευματάκι..

Ανώνυμος είπε...

Όσο απαντώ, ακούω το LUNGOMARE του Rene Aubry.

http://www.youtube.com/watch?v=bcnTBdoxvD4

Aύριο, όταν πάω στην ...Παραθίνα, πριν πέσω στη θάλασσα που την ευνοεί ο βοριάς της περιοχής,
εξού και ...Γαλιλαία, θα αναφωνήσω τρις:

Γαλιλαία, σήμερα το κολύμπι είναι αφιερωμένο στον Poet, my Poet!

Kαι απαγγέλλοντας στίχους, θα κάνω τη βουτιά.
(Και μετά, θα μου φορέσουν το μανδύα της αλλοφροσύνης.
Κι έτσι, θα απελευθερωθώ από τις συμβάσεις.)

Κική

Ανώνυμος είπε...

Παράλειψή μου να μην προτείνω την ανάλογη μουσική, μέιντ ιν Γκρις:

TIDE, Yorgos Kazantzis

http://www.youtube.com/watch?v=C2OrvYd5M1o

Κική

Poet είπε...

Καλή μου Kate, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, για τη γενναιοδωρία του. Τη γκρίζα καθημερινότητα εμείς μπορούμε να την κάνουμε πολύχρωμη, ενδιαφέρουσα, συναρπσστική. Ή τουλάχιστον να προσπαθήσουμε χωρίς ποτέ να απογοητευόμαστε.

Προσπαθώ να μπω στο ιστολόγιό σου και αντιμετωπίζω προβλήματα, δεν ξέρω γιατί. Μήπως μπορείς να κάνεις κάτι;

Poet είπε...

Εκτός από τα σχόλιά σου, μου αρέσουν και οι μουσικές επιλογές σου. Φαίνεται ότι παραμένω βαθύτατα ρομαντικός. Τι ωραίο να ζητάς ένα και να σου δίνουν πολλαπλάσια !!

Τις προάλλες είδα πάλι τον Κύκλο των Χαμένων Ποιητών. Με την ίδια νοσταλγία, την ίδια λαχτάρα, την ίδια πίκρα. Να είσαι καλά, Κική μου.

Kate'sCakeBox είπε...

Φίλε μου Τόλη προσπάθησε να μπείς στο ιστολόγιό μου δεν νομίζω να υπάρχει κάτι..οι υπόλοιποι μπαίνουν κανονικά...δεν μου είπε κάποιος κάτι..προχθές απλά χαιρέτισα για καλό καλοκαίρι γιατί με κούρασαν διάφορα και θέλω να ξεκουραστώ για λίγο και να φύγω με την οικογένειά μου για διακοπές..γιαυτό προς το παρόν σου εύχομαι ένα χαρούμενο και δροσερό καλοκαίρι..Υ.Γ.πριν φύγω ίσως ξαναπεράσω..και το σημερινό της Β.Καπλάνη υπέροχο με το στίχο "την ώρα που το δέντρο του κήπου ανασαίνει την υπόσχεση της άνοιξης.."να σε πηγαίνει σε μαγικά ονειρικά ταξίδια του νου..συγχαρητήρια να λεω πάντα λίγο είναι..

Kate'sCakeBox είπε...

Αα και κάτι άλλο που ήθελα να σου πω και το θυμήθηκα τώρα..είμαι πολύ αισιόδοξος άνθρωπος γενικά,δεν εμπνέομαι όμως απο δικά μου βιώματα,αλλά απο ιστορίες που ακούω,απο την βροχή,τη νύχτα,το φεγγάρι..μόνο η μελαγχολία μου βγαίνει σε έμπνευση..σπάνια απο κάτι άλλο..τα χαρούμενα όταν μου βγαίνουν είναι για την οικογένειά μου συνήθως κι αυτά τα φιλάω για τον εαυτό μου..και όταν γράφω ποίηση για μουσική αυτή νιώθω ότι δεν με αντιπροσωπεύει..Αυτά φίλε μου..

Poet είπε...

Ίσωε το πρόβλημα να ήταν στιγμιαίο, Kate μου, από αυτά που συχνά εμφανίζονται και εξαφανίζονται από μόνα τους στο διαδίκτυο. Θα ξαναπροσπαθήσω λοιπόν να μπω στο ιστολόγιό σου και να το δω με την άνεσή μου.

Να σου ευχηθώ «καλές διακοπές» με όλη μου την καρδιά. Καλή ξεκούραση και ανανέωση. Όλοι μας τη χρειαζόμαστε κατά διαστήματα.

Χαίρομαι που σου αρέσει η ποίηση της Βικτωρίας και ακόμη περισσότερο χαίρομαι που είσαι αισιόδοξος άνθρωπος. Έχουμε ζωτική ανάγκη από αισιοδοξία αυτή την κρίσιμη για τη χώρα μας εποχή.

Ευπρόσδεκτες οι πηγές της έμπνευσης, όποιες κι αν είναι. Καλή έμπνευση λοιπόν και στις διακοπές σου.