Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Il padre e morto και τα κρεβάτια των ετοιμοθάνατων






ghost painting, abstract,  πηγή walls-inc.net


Γυρίζω απ’ την κηδεία τού πατέρα
έβαλε και μας μοίρασαν
τραγούδια παιδικά
παράξενα αλλοιωμένα
πάνω σε μια κούνια τραγουδά
μικρό παιδί ο ίδιος

η κούνια δεν τρίζει
ο κόσμος γυρίζει
φυτρώνουμε για λίγο

στάχυα −ξερά–
μας κρατούν τα παιδιά
 για λίγο στο χέρι

(στο ενδιάμεσο)

περιφέρομαι
σε ετοιμοθάνατων κρεβάτια
τα τελευταία τους λόγια καταγράφω
κουράστηκα, μπερδεύτηκα, άρχισα να φωνάζω:

 «Ο επόμενος, ο επόμενος παρακαλώ
να δούμε τι θα μας πει κι αυτός, παρακάτω»

(«Την έγνοια του για τη ζωή που φεύγει, καημένε
κι αν φεύγει ξαφνικά την έγνοιά του για τους δικούς του»)

προετοιμάζομαι, διακριτικά να πεθάνω
σαν άλλος σκύλος του Σελίν
δίχως να παραπονεθώ
και δίχως θέατρο προπάντων
απλά
όπως ο θάνατος συμβαίνει
κι εκεί που το σχεδιάζω
σκοτώνομαι σε ατύχημα
χωρίς ποτέ μου να το μάθω

Παράξενο που σας μιλώ
Παράξενο

Πέτρος Γκολίτσης
από τη συλλογή Το τριβείο του χρόνου, 2013
Ενότητα : Πολυάνδρειο (Ωχρόλευκα και αιματωπά)

3 σχόλια:

Poet είπε...

Επανερχόμαστε τώρα στην πρόσφατη συλλογή του Πέτρου Γκολίτση. Διαβάστε και τα προηγούμενα ποιήματά του που είχα αναρτήσει το 2012.

Ανώνυμος είπε...

Θαυμάσιο ποίημα. Τυχαίνει να το έχω ακούσει στην εκπληκτική απαγγελία του Άκανθου και ακόμα έχω στη μνήμη μου τη φωνή του να χρωματίζει με τον ιδιαίτερο τρόπο του κάποιους στίχους.

Κική

Poet είπε...

Καταλαβαίνω τι εννοείς, Κική μου, γιατί ήμουν παρών στην αντίστοιχη εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη με τον Άκανθο και τη Τζούτζη. Καλημέρα.