(starry night Vincent Van Gogh)
Να φυλάγεσαι απ' την ανωτερότητα.
Αφήνει γυμνές τις πιο σεμνές ψυχές
στα πιο βίαια βάθη.
Ν' ακούς τη ζωή. Σοφός είναι δάσκαλος.
Μας προπονεί στο τέλος
μέσα από μύριους καθημερινούς επιλόγους.
Ασκήσεις δεξιότητας. Ώστε, σαν έρθει η ώρα,
τον αποχαιρετισμό να παίζουμε στα δάχτυλα.
Κι αν θες να μάθεις γι' αυτή, αρκεί
να βγεις σε βραδινό μπαλκόνι. Απο κεί
ξεκινά το άπειρο κι εκτείνεται και τυλίγει
ομορφαίνοντας το ανέφικτο. Δώρο φέρνοντάς το
κάθε βράδυ συνημμένο σ' ένα όνειρο.
Να χάνουμε χρόνια σχίζοντας περίτεχνα χαρτόνια
σε κάθε περιτύλιγμα να μικραίνει και το δώρο μας.
Ο ουρανός χρειάζεται το ύψος
για να μη θυμίζει θάλασσα.
Το γαλάζιο, αυτό μονάχα, το μοναδικό, το αρχικό
και τελευταίο μας τέλος.
Γιώργος Χ. Στεργιόπουλος
από τη συλλογή Κατά χρόνον ευαγγέλιο, 2012
ενότητα ΙΙΙ, Η πινακοθήκη της Αλεξάνδρειας
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Με το ωραίο αυτό ποίημα ολοκληρώνεται η ανθολόγηση των ποιημάτων του Γιώργου Χ. Στεργιόπουλου από την πρόσφατη συλλογή του.
Καλή δύναμη και καλή συνέχεια, Γιώργο.
Κι αυτό το ποίημα μου αρέσει πολύ. Το βρίσκω πολύ στοχαστικό και ο διφορούμενος τίτλος του προσδίδει βάθος.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας για το πόσο αφόρητα είναι εκείνα τα "ρισπέκτ" των σχολίων και πόσο αηδιαστικά είναι τα εξωφρενικά εγκώμια για σκουπίδια που θέλουν, σώνει και καλά, να τα βαφτίσουν ποίηση. Αναρωτιέμαι αν είναι τόσο άσχετοι ή είναι μια μορφή αποβλάκωσης αυτή η στάση.
Ας αφήσουν την ποίηση στην ησυχία της. Έλεος πια...
Πείτε μου, άδικο έχει ο Μόντης;
Δεν είχες τίποτα να πεις, κύριε.
Γιατί ηνώχλησες τις λέξεις,
γιατί τις ηνώχλησες;
«Προς ποιητήν». Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 28.
κ.κ.
Είναι πράγματι άσχετοι, καλή μου κ.κ., ένας πολτός που παπαγαλίζει τα «υπέροχο», «εξαιρετικό», «θαυμάσιο» και εξευτελίζει την έννοια των λέξεων. Ένας θανάσιμος συνδυασμός βλακείας και δημοσίων σχέσεων.
Παρόλα αυτά, όπως πάντοτε συμβαίνει, μέσα στα σκουπίδια ανθίζουν σπάνια λουλούδια. Εμφανίζονται συνεχώς αξιόλογοι νέοι ποιητές που αποτελούν την ελπίδα, το μέλλον της λογοτεχνίας. Μπορούμε λοιπόν να είμαστε αισιόδοξοι.
Σας ευχαριστώ θερμά για την τιμή που μου κάνατε και συμπεριλαβατε τόσα ποιήματα στον διαδικτυακό σας χώρο. Ξανά, σημειώνω πως χαίρομαι ιδιαίτερα που άρεσαν τόσα ποιήματα.
Καλο βράδυ σε όλους,
Γ.Χ.Σ.
Tόλη μου,πολύ ωραίο ποίημα!!!Η ψυχή μου,αγκαλιάστηκε μαζί του!
Να είσαι πολύ καλά!
Τα συγχαρητήρια μου στο Γιώργο Στεργιόπουλο!
Καλημέραααα!
Νομίζω ότι την απάντηση σου τη δίνουν, φίλε μου Γιώργο, τα συγχαρητήρια της Όλγας μας και των άλλων αναγνωστών του ιστολογίου.
Μάλλον αναγνωστριών θα έπρεπε να πω, καθώς οι αναγνώστες είναι δυσεύρετοι και, επιπλέον, σήμερα είναι η γιορτή της γυναίκας.
Καλή δύναμη σε όλους για να περάσουμε ποιητικά την κρίση αφού εκεί είμαστε ταγμένοι από τη γέννησή μας.
Δημοσίευση σχολίου