Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

Ελάχιστη επιφάνεια


















Στην παραλία αντί για άμμο
υπάρχει μικρό, λευκό βότσαλο.
Πονάει να περπατήσεις πάνω του με γυμνά πόδια
και να ξαπλώσεις χωρίς πετσέτα.

Τον παρατηρώ που μόλις βγήκε
από τη θάλασσα και ξάπλωσε δίπλα μου.
Λέει αστεία, είναι ευδιάθετος
και οι άλλοι ανταποκρίνονται.

Μέσα στη γενική ευθυμία
λίγο αργώ ν' αντιληφθώ πως σέρνεται,
αναδιπλώνεται και ξαναπέφτει πότε πλάγια
και πότε ανάσκελα.
Μ' αναζητάει, μετατοπίζεται
και κάνει κύκλους γύρω μου,
πάνω στα σκληρά βότσαλα,
χωρίς να νοιάζεται αν τρυπιέται και πονάει.
Γέμισε σημάδια να τ' ανακατεύει,
να χώνεται  βαθιά τους.
Κάποτε κάνει πως μπερδεύεται,
στηριγμένος στη πλάτη σηκώνει τα πόδια στον αέρα
και με δεξιοτεχνία τα φέρνει δίπλα στα δικά μου.
Μόλις αγγιζόμαστε στ' ακροδάχτυλα.
Μου αρκεί που σε μία ελάχιστη επιφάνεια μ' αγγίζει:
μέσα απ΄αυτήν δίνομαι και αποδέχομαι.
Αμοιβαία μέσα από τα ακροδάχτυλα επικοινωνούμε.

Αλεξάνδρα Μπακονίκα
από τη συλλογή Παρακαταθήκη ηδυπάθειας, 2000

13 σχόλια:

Poet είπε...

Με την ευκαιρία της έκδοσης της νέας συλλογής της, Το τραγικό και το λημέρι των αισθήσεων, τον Νοέμβριο του 2012, το επόμενο χρονικό διάστημα θα είναι αφιερωμένο στην ποίηση της Αλεξάνδρας Μπακονίκα. Πριν από τα ποιήματα της καινούριας συλλογής της, θα αναρτήσω μερικά ακόμη ποιήματα από προηγούμενες συλλογές της για να είναι κατά το δυνατόν πλήρης η ανθολόγηση. Καλή ανάγνωση, φίλοι μου.

θωμαή είπε...

πολύ ερωτικό ποίημα, τρυφερό και ρομαντικό

καλό απόγευμα

Poet είπε...

Xαίρομαι που σου άρεσε, Θωμαή. Όπως θα διαπιστώσεις, η Αλεξάνδρα είναι μια κατ' εξοχήν ερωτική ποιήτρια, που θα έλεγα ότι καλύπτει όλο το φάσμα του ερωτισμού. Επιπλέον όμως, δεν διστάζει να ασκήσει κριτική σε πρόσωπα, καταστάσεις και κοινωνικές συνθήκες. Καλό απόγευμα.

Alexandra Bakonika είπε...

Χαίρομαι Τόλη που αρχίζεις την αφιέρωση στην ποίησή μου- που είναι τιμή για μένα- με ένα από τα πιο αγαπημένα μου ποιήματα. Με μεγάλο ενδιαφέρον θα παρακολουθήσω πια άλλα θα επιλέξεις στη συνέχεια-κάτι που ούτε λίγο ούτε πολύ δείχνει την όποια προτίμησή σου.

ποιώ - ελένη είπε...

Συγχαρητήρια για τη επιλογή Τόλη


Αγαπημένη ποιήτρια

πολλά φιλιά

Poet είπε...

Οι επιλογή των ποιημάτων είναι αναπόφευκτα προσωπική και χαίρομαι κι εγώ, Αλεξάνδρα και Ελένη, όταν οι προτιμήσεις μου συμπίπτουν καταρχήν με εκείνες των ποιητών αλλά και με τις προτιμήσεις των αναγνωστών τους. Διαβάζω τις ποιητικές συλλογές δυο φορές. Την πρώτη σημειώνω τα ποιήματα που μου αρέσουν περισσότερο ενώ τη δεύτερη επιβεβαιώνω την αρχική μου επιλογή και αποφασίζω ποια από τα επιλεγμένα θα αναρτήσω στο Λιβάδι.

Alexandra Bakonika είπε...

Καλά κάνεις Τόλη...πάντα μια δεύτερη ματιά επιβεβαιώνει το σωστό της επιλογής και επιπλέον το γεγονός ότι σέβεσαι τον εαυτό σου ως ανθολόγο...

IZA είπε...

Τις πιο πολλές φορές μας αρέσουν κάποια ποιήματα γιατί ανασύρουν από μέσα μας κάποιες μικρές ,φευγαλέες στιγμούλες που κρύφτηκαν κάπου γλυκά κι απαλά μέσα μας. Το ποήμα αυτό κατάφερε να ψαρέψει μια τέτοια στιγμούλα μου και μ' έκανε κυριακάτικα να χαμογελάσω νοσταλγικά. ευχαριστώ και για αντάλλαγμα σας στέλνω την καλημέρα μου.

Poet είπε...

Δεν φανταζόμουν ποτέ, Αλεξάνδρα μου, ότι κάποτε θα γινόμουν και ανθολόγος. Η αρχική στιγμιαία παρόρμησή μου τον Ιούνιο του 2008 έγινε σύντομα μεράκι και ευχάριστη συνήθεια και τώρα, σχεδόν πέντε χρόνια αργότερα, βλέπω με κάποιο δέος πόσοι αξιόλογοι ποιητές και πόσα ωραία ποιήματα περιλαμβάνονται στις θεματικές αυτές ανθολογίες. Τονίζω πάντοτε ότι είναι προσωπικές και ότι είναι αδύνατον να είναι πλήρεις και, από κει και πέρα, κάνω το καλύτερο δυνατόν.



Poet είπε...

Ακριβώς έτσι συμβαίνει και σε μένα και, φαντάζομαι, και σε πολλούς άλλους, Μαρία μου. Πρόκειται για την περίφημη ταύτιση του αναγνώστη με τον ποιητή, για την αναβίωση κάποιας κοινής τους εμπειρίας. Σαν να τους αρέσει το ίδιο άρωμα ή το ίδια γλυκό. Εγώ πάντως κρατάω το κυριακάτικο χαμόγελό σου και σου το ανταποδίδω με τη χειμωνιάτικη λιακάδα της Θεσσαλονίκης.

Αγγελοπούλου Ιωάννα είπε...

τελικά το ποίημα τούτο έχει πολλούς οπαδούς!! Κι εμενα ειναι ειλικρινά απο τα αγαπημενα μου της Αλεξάνδρας. Είναι τόσο ρομαντικό κι ερωτικό μέσα στην απλότητά του...και τόσο αληθινό..

Poet είπε...

Έχεις δίκιο για το ποίημα και χαίρομαι που σου αρέσει, Γιάννα μου, αλλά θα έλεγα ότι η Αλεξάνδρα έτσι κι αλλιώς είναι πολύ δημοφιλής στο διαδίκτυο.

Σε ευχαριστώ θερμά για την ωραία εικόνα και με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να σε καλωσορίσω στο Λιβάδι με την ιδιότητα της συνεργάτιδας πλέον.

Για τους αναγνώστες του ιστολογίου να προσθέσω ότι η Γιάννα Αγγελοπούλου, φίλη της Τζούλιας Φορτούνη και δική μου, είναι ένα γλυκύτατο κορίτσι που προσφέρθηκε να μας βοηθήσει στην εικονογράφηση των ποιημάτων. Η συνεργασία αυτή είναι ακόμη πιο πολύτιμη δεδομένου ότι, με τον φόρτο εργασίας που έχει τον τελευταίο καιρό, έχουμε ουσιαστικά χάσει την επαφή μας με την Αγγελικούλα μας.

Καλό βράδυ και καλή συνέχεια.

Αγγελοπούλου Ιωάννα είπε...

Καλώς σας βρήκα Τόλη μου..χαίρομαι πολύ που θα είμαι μέρος της παρέας :-) Παρά τη δουλειά που συσσωρεύεται συνεχώς στη μικρή μου πλάτη, θα είναι ένα ευχάριστο διάλειμμα με όμορφα αρώματα από το λιβάδι..καλό βράδυ!