(photo by bryyyy)
Τώρα που οι μέρες έληξαν
γραμμάτιο χωρίς αντίκρισμα
Ένα σπίτι γεμάτο ανοιχτά βιβλία
ονειρεύεται το χάδι των ματιών σου
Η σκόνη τα αναλώνει
δεν περίμενε το γύρισμα του χρόνου
Πάντα η σκόνη μας προλαβαίνει
προλέγει το μέλλον
αυτό που δε θέλουμε να δούμε
ούτε να φανταστούμε
πως για μας υφαίνει το λευκό της πέπλο
για να μας κλείσει μέσα
όπως το κουκούλι με το μετάξι
Τα αγαπημένα σου βιβλία
παραδόθηκαν στη σκόνη
τη στρίγκλα που θριαμβεύει
με το κορμί σου τρόπαιο
Μαρία Καρδάτου
από τη συλλογή Η αποκαθήλωση της σκιάς, 2012
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
Στο σημείο αυτό ολοκληρώνεται η ανθολόγηση των ποιημάτων της Μαρίας Καρδάτου, που περιλαμβάνονται στην πρόσφατη συλλογή της. Θα συνεχίσουμε με μία ακόμη ενδιαφέρουσα γυναικεία ποιητική φωνή.
Πολύ μου άρεσε το ξαναλέω !!
Πραγματικά γυναικεία
(με την πολύ καλή έννοια...γκούχγκούχ)ποιητική φωνή!!
όμορφο απόγευμα να'χετε εκεί πάνω
αγαπημένοι ποιητές.
Γλυκό μου ξωτικό, μάλλον δεν χρειαζόταν η διευκρίνιση. Το «γυναικεία ποιητική φωνή» δεν έχει την υποτιμητική έννοια του «γυναικεία λογοτεχνία». Ακόμη και ο όρος «γυναικεία λογοτεχνία» αναφέρεται μόνο στις συγγραφείς των ευπώλητων και όχι στις σοβαρές γυναίκες πεζογράφους. Φυσικά ευπώλητα γράφουν και κάποιοι άνδρες συγγραφείς.
Χαίρομαι που κλείνουμε το μικρό αυτό αφιέρωμα στη Μαρία Καρδάτου με τα δικά σου εγκώμια. Σε ανταπόδοση, οι ποιητές εδώ πάνω στέλνουν στο ξωτικό εκεί κάτω αγκαλιές και φιλιά.
'Ένα σπίτι γεμάτο ανοιχτά βιβλία
ονειρεύεται το χάδι των ματιών σου..'
Υπέροχο!
Ναι, αυτό το χάδι είναι ανεκτίμητο, Εύα μου. Στα βιβλία ή στο πρόσωπό μας.
Δημοσίευση σχολίου