Νυχτερινές παρανομίες ή Καπνίζοντας Silk Cut μ' έναν ρινόκερο

Οδηγημένη από ένα ένστικτο τυφλό
βράδυ παρά βράδυ
διέσχιζε σιωπηλή την πολιτεία.
Περνούσε ολόισια
μέσα απ' τις φωτεινές ρεκλάμες των κτιρίων
κι εκεί πρώτα δοκίμαζε ελαστικά καλσόν
- όχι όμως για τις γάμπες της -
το πρόσωπό της σκόπευε
για τη ληστεία να καλύψει
αφού κι η Τράπεζα
το χαμηλό της επιτόκιο διαφήμιζε

κι εκείνη έλεγε
να το τολμήσει τελικά τα ταξιδάκι
προς τα εξωτικά νησιά της διπλανής αφίσας
δίχως να στερηθούν και τα παιδιά
της σχολικής χρονιάς τα φροντιστήρια
- «μέχρι τις είκοσι οι εγγραφές»
αναβόσβηνε απειλητικά
η πινακίδα στο μπαλκόνι.

Ύστερα έσκιζε στα δυο
τη μοβ μεταξωτή μαντίλα
και κάπνιζε παρέα με τον ρινόκερο
τα είκοσι τσιγάρα απ' το πακέτο.

Μου έχουν αναθέσει να προλάβω
- του εξηγούσε διαρκώς -
κι όσο για
τις υποτιθέμενες φιλίες μου με αγνώστους
βαλ' το, επιτέλους, μια για πάντα στο μυαλό σου
ο σωστός χρόνος
κρύβεται συστηματικά πίσω από την κουρτίνα
και ούτε μα σε ξεγελά
των φαρμακείων που διανυκτερεύουν
η δήθεν ευσπλαχνία.

Ένα άγριο παραμιλητό κι ένα λαχάνιασμα
θα φτάσουν κάποτε στον ελεήμονα Θεό.
Τα υπόλοιπα αναφιλητά κι οι περαιτέρω ικεσίες
μες στο προαύλιο που υπήρξαμε
θα «διαλυθούν ησύχως».

Ευτυχία - Αλεξάνδρα Λουκίδου
από τη συλλογή Το επιδόρπιο, 2012