είναι μόνο οι νεκροί»
Jane Austen
Στους δρόμους χορωδίες και γιορτές
ξύλινοι πάγκοι με γλυκά
συνωμοσία και άγνοια.
Παλιά βαγόνια στις αλάνες
μεταμφιέζονται πυρετωδώς
σε καμαρίνια με χρωματιστά φτερά.
Σβηστά λαμπιόνια, φωσφορίζουσες σκιές
ρόμπες σατέν και γούνινα μανσόν
να αστράψουν ετοιμάζονται
για τη βραδιά των χειροκροτημάτων.
Σκηνοθέτης:
- Σκορπίστε γρήγορα στα σκηνικά
μπακάρια και λουίζες
να καλυφθεί ως το απόγευμα
η μυρωδιά της ναφθαλίνης ...
Ερασιτέχνες πυροτεχνουργοί
και αστυφύλακες
εν είδει Επιταφίου περιφέρουν
κλουβιά με ντροπαλούς Αμβρόσιους
και ξεπεσμένες Ιουλίες
- κάτι αναμμένα κηροπήγια κρατούν
και απαγγέλλουν -
την ίδια ώρα που αλλού
σε υγρό βάθος σκοτεινό
ήδη η Γκράτα μακιγιάρεται
πανέτοιμη να κοιταχτεί στα δάκρυα
ενός ακόμη ανάξιου θαυμαστή
που θ' αρνηθεί να την πυροβολήσει
ενώ ο ωραίος Ολιβιέ
προβάρει την υπόκλιση
στο μαύρο κοκτέιλ φόρεμα
της Όντρεϊ που κρυώνει.
Ντελάλης :
- Σήμερα
επισκέπτεται την πόλη σας
για μια μοναδική βραδιά
ο φημισμένος θίασος
που εμφανίζει επί σκηνής
πασίγνωστους νεκρούς ηθοποιούς
του κλασικού ρεπερτορίου.
Για μια βραδιά αποκλειστικά
μία ολόκληρη εποχή θα αναστηθεί
όμως δε θα το ξέρει.
Να υποκριθείτε συνεπώς
ότι δεν πέθαναν ποτέ
πως παίζουν ασταμάτητα και δεν γερνούν
πως δε μεσολαβήσαν κύματα
αφιερώματα εκτενή και νοσταλγίες.
Να είστε, εξάπαντος, όλοι εκεί !
Και μη σκεφτείτε, φυσικά, το εισιτήριο.
Η ανατριχίλα απόψε
θα είναι δωρεάν !
Ευτυχία - Αλεξάνδρα Λουκίδου
από τη συλλογή Το επιδόρπιο, 2012
6 σχόλια:
υπέροχη ποιήτρια
χαίρομαι που μας την παρουσίασες
κ. Νικηφόρου
φιλί
κάτι φουσκώνει μέσα μου όταν την διαβάζω ,
αλλά εκείνο το:
" οχι τώρα
αύριο"
απ'την συνταγή για...εφιάλτες
έγραψε πάνω μου σαν πύρινο χαστούκι.......
Κι εγώ χαίρομαι που σου άρεσε, Ελένη μου.
Καλό βράδυ, καλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα.
Όλοι έχουμε να παλέψουμε με τους προσωπικούς μας εφιάλτες, γλυκό μου ξωτικό, και φαίνεται ότι δεν εξαιρούνται ούτε καν οι υπερβατικές δυνάμεις. Πάντως σ' αυτή τη συλλογή της Ευτυχίας η δόση ήταν μάλλον υπερβολική.
Ως αντίδοτο στο πύρινο χαστούκι, προτείνω το ... θα κλάψω αύριο. Καλό βράδυ, φεγγαρόλουστη.
Κυρίες και Κύριοι τώρα αρχίζει το μεγάλο φαγοπότι των ψυχών ... Δεν ξέρω πως μου ήρθε αυτό σαν συνέχεια ... εικόνες γέμισε το μυαλό μου, λευκό και μαύρο να γεμίζει η ζωή και οι θεατές να θέλουν να κατασπαράξουν τους νεκρούς που τάχα ζήσαν καλύτερα στο πριν από το τώρα ...
Υπέροχοι στίχοι...αν μπορώ να δανειστώ μια λέξη από τον τίτλο... Υποκλίνομαι!
Χαίρομαι πολύ, Levina. Για να δούμε εάν σου αρέσουν τόσο πολύ και οι νυχτερινές παρανομίες.
Δημοσίευση σχολίου