(εικόνα: Michal Mozolewski)Σκοτείνιασε μέσα μου ξαφνικά η λεμονιά
αναίρεση ζητούν τα ειπωμένα
και τα μελλούμενα
δε μου ζητούν καμιά συμμετοχή.
Θα γυρίσω κι εγώ από τ' άλλο πλευρό
θα βάλω και το δάχτυλα στο στόμα
και πότε μελάνι, πότε κάρβουνο
την πτητική μου εικόνα θα συνθέσω.
Εκτός, αν είμαι τυχερή
όπως συνήθως στους χορούς των τελειοφοίτων
όπου κανένα χέρι διαθέσιμο για τη δική σου μέση
κι ο δίσκος ξαφνικά κολλά
και σώζεσαι, ως εκ θαύματος, απ' την αμηχανία
κι έτσι ευτυχής
- πρώτη φορά μέσα στην επανάληψη -
διακρίνεις τον Αθέατο
που όσο κρατάει το τραύλισμα
παλεύει απεγνωσμένα να σου πει
ότι ήρθε η ώρα
- για να μην πλήττεις άλλο πια -
μέσα στις μαύρες αυλακιές του βινυλίου
μαζί Του να σε πάρει.
Ευτυχία - :Αλεξάνδρα Λουκίδου
από τη συλλογή Το επιδόρπιο, 2012
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Πότε μελάνι, πότε κάρβουνο, πότε επιδόρπιο γι' αρχή.. Πολύ όμορφη ποιητική συλλογή με κοφτερή ματιά και πένα.
Χαίρομαι που σου αρέσει η ποίηση της Ευτυχίας, Εύα μου. Δεν είναι και η ευκολότερη.
Δημοσίευση σχολίου