Ανωνύμου
Λέω κάποιες ώρες
ευλογημένη η γαλήνη της απραξίας.
Κι άλλοτε πάλι
κουράζομαι μαζί της.
Ποτέ όμως δεν είπα
πως η χαρά με κούρασε.
Πού τώρα εκείνη αναχώρησε;
Και πότε
ποια σκέψη μου
ή και δική σας
πίσω θα τη φέρει;
Ακούω μέσα μου
ή μέσα σας
το ίδιο κάνει
να αναδύεται αργή
με μυστικά και με ρυθμό
μια προσευχή
ή μία σκέψη ταπεινή
υπέρ του χρόνου
υπέρ ημών
υπέρ υμών
αθόρυβη.
Και στο σκοτάδι
μια φλόγα ξεχωρίζει.
Μόνο αυτή.
Καλλιόπη Εξάρχου
από τη συλλογή Βιβλιάριο καταθέσεων, 2012
Λέω κάποιες ώρες
ευλογημένη η γαλήνη της απραξίας.
Κι άλλοτε πάλι
κουράζομαι μαζί της.
Ποτέ όμως δεν είπα
πως η χαρά με κούρασε.
Πού τώρα εκείνη αναχώρησε;
Και πότε
ποια σκέψη μου
ή και δική σας
πίσω θα τη φέρει;
Ακούω μέσα μου
ή μέσα σας
το ίδιο κάνει
να αναδύεται αργή
με μυστικά και με ρυθμό
μια προσευχή
ή μία σκέψη ταπεινή
υπέρ του χρόνου
υπέρ ημών
υπέρ υμών
αθόρυβη.
Και στο σκοτάδι
μια φλόγα ξεχωρίζει.
Μόνο αυτή.
Καλλιόπη Εξάρχου
από τη συλλογή Βιβλιάριο καταθέσεων, 2012
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Η Καλλιόπη Εξάρχου είναι Επίκουρη Καθηγήτρια Θεατρολογίας στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ. Έχει εκδώσει επιστημονικές μελέτες για το θέατρο, θεατρικά έργα, ποιητικές συλλογές και ένα μυθιστόρημα.
Aχ ποιητή (και ποιητές μας)
εκτός απ'την ζωή....νοιώθω πως απ'την κλειδαρότρυπα κοιτάζω και τις αναρτήσεις σου.......
(μα πόσο μου άρεσε αυτό !!!!!!)
πολλές σκέψεις ταπεινές κατά του χρόνου :))
η παρουσία σας πάντως πάντα χαρά μου φέρνει
κι ένα μεγάλο ευχαριστώ για την άσβεστη φλόγα σας.....
Την αγάπη μου κι ένα φιλί.
Ο χρόνος είναι ακαταμάχητος, καλό μου ξωτικό. Κι εμείς το μόνο που διαθέτουμε είναι μια φλόγα, μια φωτιά, μια πυρκαϊά. Για να φωτίζει προσωρινά το σκοτάδι όπως η δική σου νυχτερινή λάμψη, φεγγαρόλουστη.
Είμαι βέβαιος ότι η Καλλιόπη θα χαρεί πολύ που έχει στο πλευρό της το ξωτικό της μουσικής και των χρωμάτων. Σε φιλώ.
Δημοσίευση σχολίου