Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

Δεν είδα εγώ

(Rich and Poor  by Unknown Painter, 17th Century)
Δεν είδα εγώ,
το κρεμασμένο από το συρματόπλεγμα σώμα.
Το λιμάνι μου, ήταν η φυγή του.


Δεν είδα εγώ,
το παιδί που έψαχνε στους κάδους
το μισοφαγωμένο τοστ.
Τα σκουπίδια μου, ήταν η τροφή του.

Δεν είδα εγώ,
φωτιά από εφημερίδες
να ζεσταίνει σαθρά υπόγεια.
Το εφήμερο νέο μου, για να περάσει η νύχτα.

Ούτε είδα πώς μεταναστεύει το όνειρο.
Φοβήθηκα μη χάσω την αρχή του στα χέρια
που ζητούσαν το ευρώ.
Την αγωνία για επιβίωση δεν είδα.
Εμείς γεννιόμαστε δυτικά
η ανάγκη μας είναι προϊόντα.

Δεν είδα εγώ,
λαθραία ζω εδώ
ο τόπος, μοιάζει πέρασμα.

Μαρία Τσιράκου
από τη συλλογή Επιστροφή από την απόσταση, 2012

2 σχόλια:

ξωτικό είπε...

xααχα
(ζητώ συγγνώμη απο την ποιήτρια )

αλλά κι εσύ... δεν είδες ,
δεν είδες........
χαχαχααχαααα

δεν άντεξα με προκάλεσε ο τίτλος

Poet είπε...

Τι να δω, καλό μου ξωτικό; Μπορεί να δει ένας κοινός θνητός αυτά που βλέπουν τα ξωτικά; Είναι και επικίνδυνο.