Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

να γυρίζεις στο φως



ποτέ άλλοτε το πράσινο
δεν ήταν τόσο πράσινο
τόσο εκθαμβωτικά γαλάζιο το γαλάζιο


να γυρίζεις στο φως
σαν το μικρό παιδί
εκστατικά να ανακαλύπτεις
τα δέντρα και τη θάλασσα
ήχους και αρώματα
ένα χαμόγελο
θαύματα καθημερινά τριγύρω

να γυρίζεις στο φως
πρώτη φορά να είναι ωραίος
τόσο μεθυστικά ωραίος ο κόσμος

Τόλης Νικηφόρου
από τη συλλογή Μια κιμωλία στον μαυροπίνακα, 2012

12 σχόλια:

Σεβάχ ο Θαλασσινός είπε...

Μυρίζει ελπίδα αυτό το ποίημα :)

μ'άρεσε πάρα πολύ!

Αγγελικούλα είπε...

Τα μυστικά και θαύματα που κάνουν τη διαφορά! Μεθυστικά ωραίο, Τόλη.

Poet είπε...

Χαίρομαι, φίλε Σεβάχ, και σε ευχαριστώ. Πράγματι μυρίζει ελπίδα. Αφού κοίταξα τον θάνατο στα μάτια και το έγραψα όταν γύρισα στο φως.

Poet είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ, Αγγελικούλα μου. Υποθέτω ότι έχεις λάβει το βιβλίο.

Αγγελικούλα είπε...

Όντως το έχω λάβει, κακώς δεν σε ευχαρίστησα ως τώρα (το μυαλό μου και μια λίρα...)

ξωτικό είπε...

Eε να μην τα ξαναλέω...πόσο το χάρηκα αυτό εδικά !!!!!
ένα σβουριχτό και σκαστό φιλί μόνο αφήνω εδώ!!!

Τζούλια Φορτούνη είπε...

να γυρίζεις στο φως, στη νομοτέλεια των φυσικών πραγμάτων...
να ζεις και να μαθαίνεις πάλι να διαβάζεις από την αρχή τα θαύματα που σου χαρίζονται...
κι εμείς τα ποιήματά σου Τόλη!

Poet είπε...

Πες ότι έκανες βουτιές στην Άνδρο, Αγγελικούλα μου. Τελευταία φορά άκουσα αυτή την έκφραση από τον πατέρα μου πριν αρκετές δεκαετίες.

Poet είπε...

Να τα ξαναλές, να τα ξαναλές. Εντάξει, πάντως, ένα φεγγαρόλουστο φιλί είναι σαφώς προτιμότερο.

Poet είπε...

Τζούλια μου, καθόμουν και κοίταζα επί ώρες τα πεύκα και τη θάλασσα από το παράθυρο της κλινικής. Λες και δεν τα πίστευα, λες και έπρεπε να γεμίσουν χρώματα τα μάτια μου. Ξαναγύριζα από το τίποτα στον κόσμο των θαυμάτων.

θωμαή είπε...

πολύ ωραία τα ποιήματα σας

Poet είπε...

Χαίρομαι που σου αρέσουν, Θωμαή μου. Σκοπεύω αύριο να αναρτήσω ένα βιντεάκι με την ανάγνωση τριών ποιημάτων μου κατά την εκδήλωση για τα 100 χρόνια της απελευθέρωσης και της λογοτεχνίας της Θεσσαλονίκης.