(Photo: Let
Me Come Home by *valse-des-ombres)Η υγρασία μου τρυπάει τα κόκαλα
Όπως τη μνήμη η μορφή σου
Ας ρίξει λίγο φως
Μήπως στεγνώσει έστω μια σταγόνα
Απ' τον ωκεανό των λέξεων
Που στάζουν στο περβάζι μου
Σε ασύμμετρη ρυθμική εναλλαγή
Αυταπάτες και όνειρα
Κι η μπλε σου ομπρέλα χαλασμένη
Κείτεται στον πάτο της ντουλάπας
Κι εγώ εκτεθειμένη
Στις αντιφάσεις του καιρού
Και στις συγκεχυμένες σου προθέσεις
Λέω να βγω
Να μουσκέψω ως το μεδούλι
Στην καταιγίδα
Της σιωπής σου
Γεωργία Κολοβελώνη
από τη συλλογή Ιστορίες με λυπημένη αρχή, 2012
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΕΚΠΛΗΞΗ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ,ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗ , ΠΟΙΗΤΡΙΑ. ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΣΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΩΣ ΛΥΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΩΝ "ΩΚΕΑΝΩΝ" ΤΗΣ ΘΥΜΗΣΗΣ ...
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!
Χαίρομαι που σου άρεσε η ποίηση της Γεωργίας, φίλε μου. Υποθέτω ότι με «τα καλύτερα» ή «τα ακόμη καλύτερα» εννοείς τα ποιήματα των παλιών καταξιωμένων ποιητών. Είναι γεγονός ότι έχω δώσει έμφαση στους νέους ποιητές αλλά σύντομα θα επανέλθω σε πιο γνωστές επιλογές και σε μια πιο ισορροπημένη ίσως εναλλαγή παλιών και νέων.
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΙΑ ΟΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ,ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΠΟΗΤΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΣΤΙΓΜΑ.
Η ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΠΑΛΙΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΕΞΥΨΩΣΗ" ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ...
Aισθάνομαι βέβαιος ότι αυτή είναι η καλύτερη προσέγγιση, φίλε μου. Και σε ευχαριστώ.
Yπέροχη φωτογραφία
Υπέροχο το ποίημα
Συμφωνούμε και σε ευχαριστούμε, lefti. Καλό μήνα.
Δημοσίευση σχολίου