Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Μαγεία

(Waldmuller, Children singing)

Αγαπώ
Τις διαλέκτους των πουλιών
Τα ξόρκια μαγισσών
Αλχημείες ήχων και στίξεων


Το ανάποδο ερωτηματικό 
Των Ισπανών
Την υπογεγραμμένη
Των αρχαίων Ελλήνων
Φθαρμένους παπύρους
Φλογισμένα χειρόγραφα
Που οι απολήξεις μπερδεύονται


Τις παιδικές χορωδίες
Για τις λέξεις που χάνω

Βάγια Κάλφα
από τη συλλογή Απλά πράγματα, 2012

13 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Kι εγώωω !!!!

και επίσης το καινούριο λιβάδι τόσο όμορφα προστατευμένο απο δασωμένους λόφους ,φιλικού μεγέθους,με τόσο δροσερή απόχρωση πραγματικός προορισμός ονείρου !!!!!

μεγάαααλο ευχαριστώ και στους τρείς σας ,υπέροχη χορωδία κι ας μην.... χάνω λέξη !!!!

Poet είπε...

Χαίρομαι που εγκαινιάζεις εσύ τη θερινή μας ενδυμασία, καλό μου ξωτικό. Ντίνος για τη ζωγραφιά, Τόλης για το ποίημα, Αγγελικούλα για την ανάρτηση, Τζούλια για τις μωβ πτήσεις, ξωτικό για τα εγκαίνια. Και Βάγια για τη μαγεία της νιότης. Τι άλλο θέλουμε;

Άστρια είπε...

Σε μια γλώσσα πανάρχαια και τόσο ζωντανή ακόμα, τα λόγια όλα αυτού του μυστικού θαύματος της μαγείας του "αγαπώ", δικαιώνουν τον τίτλο και τη συλλογή του

Πανέμορφο και το νέο ζωγραφικό καλωσόρισμα στο λιβάδι, έδαφος γλυκό για να δεχτεί τον διαχρονικά προφητικό λόγο του προορισμού του ονείρου.

Dinos-Art είπε...

Πανέμορφος συνδιασμός. Με συγκινεί ιδιαίτερα το γεγονός που μια ζωγραφιά στο ξεκίνημα της ζωγραφικής μου πορείας τον Ιούλιο 1976 στην Καψόχωρα (Πευκοχώρι) Χαλκιδικής προβάλλεται τόσο όμορφα στο Λιβάδι. Την έχω αναρτημένη στον χώρο μου, μαζί με άλλες που έκανα εκεί τον ίδιο μήνα, κρατώντας τες σαν φυλακτό.

Dinos-Art είπε...

Να συμπληρώσω: Δυστυχώς αυτό το όμορφο τοπίο που αποτύπωσα τότε ζωγραφικά είναι σήμερα μεζονέτες....

Αγγελικούλα είπε...

Τι κρίμα, Ντίνο, όμως υπάρχει ακόμα στη θύμησή σου και στα έργα σου και έτσι, ευτυχώς, το απολαμβάνουμε κι εμείς!

Poet είπε...

Ας ομολογήσουμε το καταχθόνιο (!!)σχέδιό μας. Όλα αυτά τα κάνουμε για να προσελκύσουμε υπερβατικές και εξωγήινες δυνάμεις στην ομορφιά του μικρού μας πλανήτη. Μετά το ξωτικό, απόψε αιχμαλωτίσαμε ψυχικά και το κορίτσι του διαστήματος. Αυτό αποδεικνύεται από το εμπνευσμένο ποιητικό σου σχόλιο, Άστρια.

Poet είπε...

Ντίνο μου, δεν ξέρω πώς τα κατάφερε η Αγγελικούλα και μου φαίνεται τώρα ακόμη πιο ωραίος ο πίνακας σου.

Όπως ξέρεις, κι εγώ βλέπω καθημερινά στον τοίχο απέναντι μου έναν πίνακά σου της εποχής εκείνης.

Αγγελικούλα μου, όλοι βυθιζόμαστε κατά διαστήματα στο σκοτεινό ποτάμι της μνήμης για να δακρύσουμε ή να χαμογελάσουμε.

Αγγελικούλα είπε...

Τόλη, τίποτα δεν θα θυμηθούμε και τίποτα δεν θάχουμε ξεχάσει..

55fm είπε...

Όλη η ομορφιά του κόσμου,απλώθηκε στο λιβάδι σου αγαπημένε μου Τόλη!Τι να πρωτοθαυμάσω!
Με αγάπη και συγκίνηση κρατάω στα χέρια μου την κιμωλία στον μαυροπίνακα...
Πανέμορφη έκπληξη!Εξαιρετικής αισθητικής το εξώφυλλο για το περιεχόμενο,τι να πώ, με αγκάλιασε και μου χάρισε όλη τη μαγεία της αγάπης!!!
Τόλη μου,σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!Είσαι σπουδαίος Άνθρωπος!
Σου στέλνω τη αγάπη μου και την εκτίμησή μου!Σε φιλώ πολύ μα πάρα πολύ!

Poet είπε...

Μπορεί να ακούγεται σαν παραδοξολογία, Αγγελικούλα μου, έτσι όμως συμβαίνει στο μυστήριο της ύπαρξης. Και της ποίησης.

Poet είπε...

Το Λιβάδι και το βιβλίο μου, Όλγα-Ουρανία μου, προσλαμβάνουν αξία στα εκστατικά σου μάτια. Σε ευχαριστώ, γλυκιά μου, για τη δεκτικότητά σου και για την αυθόρμητη θερμή ανταπόκρισή σου. Είσαι εκλεκτή μου φίλη, το ξέρεις και το αξίζεις.

Poet είπε...

Θαυμάσια και πάλι η επιλογή των πινάκων ζωγραφικής για τα ποιήματα. Τζούλια μας, σε ευχαριστούμε.