Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Ανατροφή ονείρων



Στις μικρές νύχτες
συχνά τα νεογέννητα όνειρα με ξυπνάνε
πεινασμένα για τρυφερό σκοτάδι.
Τους δίνω φρέσκο παρελθόν
με όλες τις ουσίες αυταπάτης.
Το πρωί σκορπίζουν σε λόγια και σ' ελπίδες.
Κι εγώ βγαίνω στις ανάγκες
πεινασμένος γι' αδιάψευστο φως.
Άλλοι το λένε αγάπη
γιατί εμπιστεύεται το μέλλον.

Διονύσης Καρατζάς
από τη συλλογή Χωρίς εδώ, 2011

11 σχόλια:

Dinos-Art είπε...

Τόλη μου η έκθεση στον ΕΙΡΜΟ με επιτυχία. Δυστυχώς δεν κέρδισες πίνακα, αλλά η χρηματική συμβολή σου για το Χωριό ήταν σημαντική. Μια και δεν είχες την ευκαιρία να επισκεφτείς την έκθεση, μπες στο blog μου για να δεις στιγμιότυπα.

Poet είπε...

Xαίρομαι για την επιτυχία της έκθεσης, Ντίνο μου, και θα δω τα στιγμιότυπα στο ιστολόγιό σου.

Είδες τι παθαίνει κανείς όταν κερδίζει στην αγάπη;

Poet είπε...

Σε ευχαριστώ, Τζούλια μου, για την ωραία εικόνα σου.

Ανώνυμος είπε...

φρεσκο παρελθον... ποσο θα θελα να εδινα μελλον... και οταν ξυπνω να το ζω...

πολυ ομορφο!!!!

καλο απογευμα με φιλια....

Άστρια είπε...

Ώστε έτσι ανατρέφουν τα όνειρα οι ποιητές; Από τα πιο όμορφα λόγια που έχω διαβάσει τελευταία!

Αλλά και το προηγούμενο ποίημά του επίσης πολύ όμορφο ιδίως εκεί "που αλλάζουν οι λέξεις δέρμα"

Καλό βράδυ αγαπητέ Poet μας, με ένα ευχαριστώ για την ποιοτική ανάσα αυτής της γωνιάς.

55fm είπε...

Καλημέρα και καλή βδομάδα,αγαπημένε μου Τόλη!Όμορφο το ποίημα,όμορφη και η είκονα!Επιτέλους να γλυκάνει η ψυχούλα μου!

Poet είπε...

Χαίρομαι που σου άρεσε, Εύη μου. Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Poet είπε...

Θα ακολουθήσουν, Άστριά μου, και μερικά ακόμη ποιήματα του Διονύση Καρατζά που είναι εξίσου ωραία.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι αποδεικνύεται με την παρουσία σου η συμπαντική απήχηση που έχει η γήινη ποίηση. Σε ευχαριστώ που ταξιδεύεις έτη φωτός ως αυτή την ταπεινή γωνιά του διαστήματος.

Poet είπε...

Καλημέρα και καλή εβδομάδα, αγαπημένη μου Όλγα-Ουρανία. Να γλυκάνει η ψυχούλα σου γιατί απαγορεύεται αυστηρότατα να είσαι στενοχωρημένη. Ενώ επιτρέπεται βεβαίως (έως επιβάλλεται) να έχεις εκείνο το γλυκό χαμόγελο.

fotini είπε...

Μπορεί το σκοτάδι να είναι τρυφερό?

η φωτογραφία που συνοδεύει με μάγεψε
το ποιημα με πλάνεψε

Poet είπε...

Και βέβαια μπορεί. Εγώ μερικές φορές το ονομάζω βελούδινο.

Έχουμε λοιπόν μια μαγεμένη και πλανεμένη Φωτεινή. Θαυμάσια. Αυτό θέλουμε κι εμείς.