Έπιασα τη νύχτα από ψηλά
και κατέβαινα το σκοτάδι αμέριμνος.
Πρόσεξε, μου είπες,
η νύχτα μοιάζει με παιχνίδι κι εκδρομή.
Εσύ όμως να 'σαι πάντα έτοιμος
γι' αγάπη και για πόνο.
Πάρε, λοιπόν, απ' την αρχή τη νύχτα
με πάθος και μ' αλήθεια
κι όπου σε βγάλει, σε πατρίδα ή σε ξενιτιά.
Κι εγώ σε ακολούθησα.
Διονύσης Καρατζάς
από τη συλλογή Χωρίς εδώ, 2011
και κατέβαινα το σκοτάδι αμέριμνος.
Πρόσεξε, μου είπες,
η νύχτα μοιάζει με παιχνίδι κι εκδρομή.
Εσύ όμως να 'σαι πάντα έτοιμος
γι' αγάπη και για πόνο.
Πάρε, λοιπόν, απ' την αρχή τη νύχτα
με πάθος και μ' αλήθεια
κι όπου σε βγάλει, σε πατρίδα ή σε ξενιτιά.
Κι εγώ σε ακολούθησα.
Διονύσης Καρατζάς
από τη συλλογή Χωρίς εδώ, 2011
Αναρτήσεις
11 σχόλια:
Εσύ όμως να 'σαι πάντα έτοιμος
γι' αγάπη και για πόνο.
Γιατί πάντα πάνε μαζί αυτά Τόλη μου;
Σε ευχαριστώ που το λιβάδι σου ανθίζει...
Φιλιά!
Όσο πιο μεγάλη η δωρεά, τόσο πιο μεγάλο και το τίμημά της, Ουρανία μου. Γι' αυτό. «Κανένα όνειρο δεν μένει ατιμώρητο, κανένα ξέφτι από βαθύ γαλάζιο».
Καλή σου μέρα, γλυκιά μου.
και γω σε ακολουθησα
μέσα στης νύχτας την πλάνη
και το ξημέρωμα με βρήκε σ αλλο τόπο
ξένο στης λογικής τους χάρτες
Καλησπέρα, Φωτεινή μου. Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω ύστερα από αρκετό καιρό. Πέρασα και από το ιστολόγιό σου και είδα παλιές αναρτήσεις.
Ναι, θα μπορούσε αυτή να είναι η συνέχεια και το τέλος του ποιήματος.
Με αυτά τα λόγια, πώς να μην ακολουθήσει κανείς τον δρόμο στη νύχτα;
Όμορφο άνευ όρων!
Την καλησπέρα μου στην όμορφη παρέα. Τόλη μου καιρό έχουμε να τα πούμε. Πριν λίγο πέρασα μια βόλτα από τον πλοηγό σου για να δανειστώ το αγαπημένο μου ποίημα σου, για καλό σκοπό και φυσικά ζητώ την άδεια σου για την χρήση του.
Σε λίγο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και προσπαθώ μέσα στο απόλυτο χάος της εργασίας μου, από την μιζέρια που βιώνουμε να τηρήσω την παράδοση, τουλάχιστον να κρατήσουμε κάτι όμορφο από το "λαμπρό παρελθόν της φούσκας μας"
Καλό βράδυ....
Θα σου καταλογίσω ιδιοτέλεια, Άστρια. Γιατί είναι το δικό σου φως που κατεβαίνει το σκοτάδι αμέριμνο. Και το δεχόμαστε άνευ όρων. Καλή σου μέρα, φωτεινή.
Καλημέρα, Τάσο μου. Πραγματικά χαθήκαμε με τη διακοπή της λειτουργίας της Λέσχης Ανάγνωσης στην Άνω Τούμπα. Τα ποιήματά μου είναι πάντα στη διάθεσή σου, το ξέρεις.
Περνάμε μια δύσκολη εποχή που, πιθανότατα, θα κρατήσει χρόνια. Χωρίς μελαγχολίες λοιπόν και χωρίς κλαψουρίσματα, ας την περάσουμε με ψηλά το κεφάλι όσο καλύτερα μπορούμε. Με συντροφικότητα και αλληλεγγύη. Αυτά θα είναι τα αληθινά και διαρκή Χριστούγεννα.
Προσωπικά ανήκω στους αισιόδοξους και προσπαθώ πάντα να είμαι ρεαλιστής αλλά και να εφευρίσκω και μια θετική πλευρά στα πράγματα και ας έχω στο παρελθόν κατηγορηθεί για αυτή μου την στάση.
Τόλη μου πόσο δίκιο έχεις, η συντροφικότητα και η αλληλεγγύη είναι αυτό που έλειπε από την κοινωνία του καταναλωτισμού, του ωχαδερφισμού και του ατομισμού που κυριάρχησε τα προηγούμενα 30 χρόνια. Κακά τα ψέματα αλλά αυτή η εικονική πραγματικότητα που έζησε η κοινωνία τελείωσε και ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του, απέναντι στον εαυτό του και στους συμπολίτες του.
Χαίρομαι, Τάσο μου, και φυσικά συμφωνώ μαζί σου. Ήδη υπάρχουν μερικά αισιόδοξα σημάδια μέσα στη γενική μαυρίλα. Θα γυρίσει ο τροχός ... Φρόντισε να είσαι καλά, καλό βράδυ.
Και εγώ Τόλη μου βλέπω αρκετά θετικά. Επίσης - τουλάχιστον στα τρόφιμα - ότι οι επαγγελματίες από ανάγκη πια γίνονται πιο σοβαροί και οργανώνονται για να μπουν και στις εξαγωγές ώστε να βρουν νέες αγορές και να ξεφύγουν(με) όλοι από την μιζέρια της ανεργίας και της ανέχειας. Να είσαι καλά Τόλη μου και ελπίζω να βρεθούμε σύντομα.
Φωτεινή σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια σχετικά με το παραμύθι μου. Ελπίζω να άρεσε στην κόρη σου.
Δημοσίευση σχολίου