Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Η ύστατη στιγμή

Κλείνει τα μάτια απαλά
κι αφήνει να τον τυλίξει το μετάξι του θανάτου
Σαν να 'ρθε η ώρα έτσι απλά
να σβήσει βράδυ το φως
και σε ύπνο βαρύ να πέσει
χάνεται η ζωή του
Γι' αλλού ήδη ταξιδεύουν οι περισσότερες
δυνάμεις του
Χαλαρώνει
Αδειάζει
Ταυτίζεται με το κενό του εαυτού του
Βρίσκει την ηρεμία της ζωής στο θάνατο
και κει μένει
Είναι νεκρός,
αυτή ήταν πάει και τελείωσε
αλλιώς θα επιστρέψει ...

Κώστας Πάτσης
από τη συλλογή Μαύρο, τέσσερις συνθέσεις
και ο σωσίας μου, 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια: