Φίλοι μου του διαδικτύου,
Συμπληρώθηκαν ήδη δεκατρία χρόνια από τον Ιούνιο του 2008, όταν με τη Λίνα Παπαδοπούλου αποφασίσαμε να ανοιχτούμε στο πέλαγος των Ελλήνων ποιητών του 20ου (και του 21ου !!) αιώνα. Με προσωπικές θεματικές ανθολογίες. Με ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη, για την κοινωνία και την επανάσταση, για το όνειρο και την ουτοπία, για τον χρόνο και τη μνήμη, για τη μοναξιά, για το ίδιο το ποιητικό φαινόμενο, για όλα τα αιώνια θέματα της λογοτεχνίας.
Στο διάστημα αυτό, διάβασα αναρίθμητες ποιητικές συλλογές, ξεφύλλισα εκατοντάδες τεύχη λογοτεχνικών περιοδικών, ανέτρεξα σε μερικές δεκάδες ανθολογίες από τη βιβλιοθήκη μου και προμηθεύτηκα άλλες, για να θυμηθώ τα αγαπημένα μου ποιήματα, να ανακαλύψω άλλα και έτσι να μοιραστώ μαζί σας αυτόν τον αμύθητο πλούτο της ψυχής.
Εκτός από τις θεματικές ανθολογίες, σκοπός μας ήταν να παρουσιάσουμε ξεχωριστά σημαντικούς ποιητές, ιδίως εκείνους που είναι λιγότερο γνωστοί έξω από τον στενό ποιητικό κύκλο. Επίσης, να σας γνωρίσουμε αξιόλογους νέους ποιητές, την ελπίδα και το μέλλον. Αυτό έχει ήδη γίνει για αρκετούς ποιητές και θα συνεχιστεί με ειδικά αφιερώματα σε πολλούς άλλους. Με τον τρόπο αυτό, συνεχίζουμε με τη δική μας οπτική τις άλλες αξιόλογες προσπάθειες ανθολόγησης που έχουν γίνει στο διαδίκτυο.
Το ιστολόγιο φέρει ένα δικό μου ποίημα ως προμετωπίδα, υπήρξε όμως, έως πριν έξι χρόνια περίπου, αποτέλεσμα ομαδικής εργασίας. Συνεχίζω μόνος μου από τότε. Τα ποιήματα συνοδεύονται, σχεδόν πάντα πλέον, από πίνακες ζωγραφικής, εικόνες, σχέδια ή φωτογραφίες. Το ποίημα του Άρη Αλεξάνδρου στη στήλη «Το ποίημα που διανυκτερεύει», όπως και το δικό μου ποίημα ως προμετωπίδα της ανθολογίας, εκφράζουν τον αγωνιζόμενο άνθρωπο και το πνεύμα του ιστολογίου. Δραστικό αντίδοτο, ελπίζω, στη μοναξιά που ενεδρεύει μέσα μας.
Μερικούς μήνες μετά την αρχή αυτής της προσπάθειας, είχαμε τη χαρά να γίνει βασική συνεργάτιδά μας η πολύτιμη Τζούλια Φορτούνη. Η Τζούλια ανέλαβε να επιλέγει πίνακες και συνθέτει εικόνες για τα ποιήματα της ανθολογίας - μια πρωτότυπη δημιουργική εργασία. Τη Τζούλια διαδέχτηκε στον τομέα αυτό μια άλλη φίλη από την Αθήνα, η Γιάννα Αγγελοπούλου. Εδώ και έξι χρόνια περίπου, την εργασία αυτή έχω αναλάβει εγώ προσωπικά.
Βασικός συνεργάτης του ιστολογίου υπήρξε και ένας παλιός μου φίλος, ο ζωγράφος και λογοτέχνης Ντίνος Παπασπύρου. Κατά διαστήματα είχαμε τη βοήθεια και άλλων φίλων της ποίησης.
Μετά λοιπόν περισσότερους από 500 ποιητές με περισσότερα από 5.000 ποιήματα σε 14 θεματικές ενότητες, έχω πια συνειδητοποιήσει ότι το έργο αυτό δεν πρόκειται να τελειώσει. Δεν θα τελειώσει ποτέ γιατί η ποίηση δεν τελειώνει ποτέ. Δεν έχουν ακόμα ανθολογηθεί πολλοί σημαντικοί ποιητές και η ανθολόγηση άλλων δεν είναι πλήρης. Και το κυριότερο, παρά την παραδοσιακή μικροψυχία και μεμψιμοιρία στον τόπο μας, η ελληνική ποίηση γνωρίζει στις μέρες μας μια πρωτοφανή άνθιση.Οι παλιότεροι ποιητές δημοσιεύουν το έργο της ωριμότητάς τους ενώ εμφανίζονται συνεχώς αξιόλογοι νέοι ποιητές. Μέσα στην κοπριά φυτρώνουν εξαίσια λουλούδια.
Η έρευνα λοιπόν θα συνεχιστεί, παρά τη γενικότερη σοβαρή μείωση στην κίνηση των ιστολογίων, και θα προστεθούν στις ανθολογίες πολλοί ποιητές και πολύ περισσότερα ποιήματα. Με μοναδικό κριτήριο την ποιότητα. Πρόκειται ασφαλώς για μια φιλόδοξη προσπάθεια, ιδίως αν ληφθούν υπόψη οι τεχνικοί περιορισμοί ενός απλού ιστολογίου αλλά και ο περιορισμένος χρόνος που εγώ διαθέτω. Και κάτι ακόμα, νομίζω ιδιαίτερα σημαντικό. Η αγάπη όλων μας για την ποίηση δημιουργεί φιλικούς δεσμούς με ξεχωριστούς ανθρώπους που, πιθανότατα, δεν πρόκειται ποτέ να γνωρίσουμε από κοντά. Παράδειγμα η συνεργασία μου με τα άλλα μέλη της παρέας που υπήρξε σχεδόν αποκλειστικά ηλεκτρονική και τηλεφωνική. Και οι πολλοί κάτοχοι άλλων ιστολογίων που έχουν γίνει τακτικοί αναγνώστες μας. Νομίζω ότι αυτή είναι μια άριστη συστατική επιστολή για τη λειτουργία του διαδικτύου.
Ευχαριστώ θερμά τη Τζούλια, τη Λίνα, τη Γιάννα και τον Ντίνο, σας ευχαριστώ όλους.
Τόλης Νικηφόρου
Αναρτήσεις
14 σχόλια:
αγαπώ τόσο πολύ αυτό το ποίημα της Παυλίνας, που μπήκα στον πειρασμό να βάλω εκτός από τον εκπληκτικό της πίνακα και μια εικόνα που έφτιαξα πριν λίγους μήνες γι΄αυτό...
Αχ, τι ωραία, μπράβο, Τζούλια μου.
Α, κατάφερα και μπήκα στη "μη ασφαλή τοποθεσία" του κυριακάτικου λιβαδιού! Ώστε η Μωβ (με ωμέγα) είναι η Τζούλια! Θέλω κι εγώ ψευδώνυμο! Πώς το κερδίζω; Μπορώ να γίνω, π.χ. Busy Bee;
Σας ευχαριστώ πολύ και τους δυο, Μωβ Τζούλια και Λευκέ Poet! Καλή υπόλοιπη Κυριακή!
Παυλίνα, θα με αναγκάσεις να κάνω κάτι ως τώρα αδιανόητο. Να σε μαλώσω. Που δεν ήξερες ότι η Τζούλια είναι Μωβ (το ωμέγα ως επιφώνημα)και που δεν είχες ψευδώνυμο ως τώρα (προτείνω το ελληνικότατο «Ζουζούνι»). Μπορείς ακόμη να υιοθετήσεις το "PP-pp" (από τα αρχικά σου και το poet, painter).
Και ... σωστά. Ουδεμία ασφάλεια εγγυόμαστε στο Λιβάδι. Καλό απόγευμα.
Ναι! Ναι! Ζουζούνι... Ή Βζζζ - για συντομία; Τι να κάνω, να το γράψω κάτω, στην επιλογή ταυτότητας;Θα δοκιμάσω. Βζζζ...
Καλησπέρα, Παυλίνα, μπορείς να μπεις στο προφίλ σου και να αλλάξεις το χρηστώνυμό σου όπως έκανα κι εγώ μόλις τώρα!
Βζζζζζζζ... Απέτυχα. Μα δεν γνωρίζω και τη γλώσσα που μίλάτε εδώ στο λιβάδι... Τι θα πει URL, ID κλπ; επιφωνήματα εντόμων είναι;
Ποιο χρηστώνυμο; (Όχι το χριστιανικό όνομα, φαντάζομαι) Πού, Αγγελικούλα; Στο προφίλ μου του FB;
Πάω. Είμαι φιλομαθής κι ας τα κάνω μπάχαλο.
Όχι, καλέ! Το όνομα με το οποίο εμφανίζεσαι στο ιστιλόγιο. Υπάρχει το προφίλ σου, όπου μπορείς να κάνεις κάποιες αλλαγές, μεταξύ των οποίοων είναι και αυτό.
Καλή επιτυχία!
ποιος ξέρει τι έκανα... Για να δούμε...
Χα! Τα κατάφερα! Έβαλα και τη νέα μου φωτό (είμαι 2 ζουζούνια ως σχιζοειδής προσωπικότης)!
Ευχαριστώ Αγγελικούλα!
Να' σαι καλά, ζουζούνι! Σχιζοειδής προσωπικότητα ή όχι, εδώ είσαι μεταξύ φίλων, όπως ξέρεις!
Καλό απόγευμα!
Βζζζ βζζζ, σας τρέλανα να ζουζουνίζω συνέχεια - αντί να αφήνω χώρο για σχόλια προς τη θανατερή (;)μου ποίηση... Μη με ψεκάσετε, παρακαλώ.
Θα κάτσω τώρα φρόνιμη με τα δυο μου κεφάλια στραμμένα προς την πανσέληνο. Καλό βράδυ, Μωβ, Αγγελικούλα, Poet!
Επιτέλους η Αγγελικούλα με το πραγματικό της όνομα. Και το ζουζούνι με την πραγματική του υπόσταση.
Λοιπόν. Με την ενθουσιώδη συγκατάθεση της Αγγελικούλας και της Τζούλιας, γνωστών λιβαδόβιων, η πρώην Παυλίνα ανακυρήσσεται Επίτιμο Ζουζούνι του Λιβαδιού. Μπορεί εφεξής να ζουζουνίζει απεριόριστα και να τσιμπάει κατά διαστήματα. Έχω παραγγείλει μάλιστα ειδική πανσέληνο με φωτεινή και σκοτεινή πλευρά για τη θανατερή (;) της ποίηση. Απαγορεύονται δια ροπάλου οι κάθε είδους ψεκασμοί. Όπως και να καθίσει φρόνιμα. Επιτρέπεται όμως (για να μην πω επιβάλλεται) να (απο)τρελαθούμε όλοι.
Καλό ξημέρωμα, φιλαράκια.
Δημοσίευση σχολίου