(έργο της Παυλίνας Παμπούδη)
Πρόσφυγας της Τετάρτης προς την Πέμπτη. Δε θα μάθω ποτέ τίποτα. Κι όμως. Κάποιος, πιο τρομαγμένος, ξέρω, αδιάκοπα, κρύβει σημάδια και μισά μηνύματα. Ανέλπιδα. Καθώς τον πηγαίνουν για θάνατο. Ή για γέννηση.
Κάποτε νυχτώνει στ' αλήθεια.
Απλώνει το μαύρο στις φλέβες. Τότε,
Για λίγο, από σφυγμό σε σφυγμό
Γράφονται και σβήνουν
Παλιοί στίχοι θαμποί
Χωρίς λόγο, χωρίς λόγια πια
Σαν μουσική στον καθρέφτη, σαν
Τεθλιμμένοι συγγενείς.
Παυλίνα Παμπούδη
από τη συλλογή Καρτ Ποστάλ, 1980
Αναρτήσεις
20 σχόλια:
Πονάνε πολύ τα δυο τελευταία !!Μα πάρα πολύ !!
Καλό βράδυ !
Καλημέρα από τη βροχερή Θεσσαλονίκη.
Τι να κάνουμε, καλό μου ξωτικό, πονάει καμιά φορά η ποίηση. Όπως και το ρομαντικό σου φεγγαράκι.
Καλημέρα, οικοδεσπότη μου Poet -και ξωτικό του λιβαδιού!
Μ' άρεσε που, μετά τα οικιακά μου, έκανα μια βόλτα εδώ στην εξοχή και είδα το ποίημα μου, να προχωρά σαν μακρόβια χελωνίτσα στη χλόη, ανάμεσα σε ψιθύρους...
Παυλίνα
Καλημέρα, Παυλίνα. Ας μάθουν λοιπόν οι αναγνώστες μας (λες και δεν είναι είναι ποιητές και οι ίδιοι!) ότι οι ποιήτριες ασχολούνται και με τα οικιακά στον γυάλινο πύργο τους. Μήπως και το ξωτικό να πλένει πιάτα τώρα;
Δεν ήθελα φυσικά να φανώ ασεβής ως προς τη μελαγχολία του ποιήματος (και του πίνακα). Είναι και θλιμμένος ο ουρανός σήμερα. Απλώς σφυρίζω μέσα στο σκοτεινό δάσος.
Tόλη μου, ήρθα κι εγώ στο λιβάδι σου και βόσκησα λαίμαργα, μαζεμένα όλα τα έργα της πολυτάλαντης Παυλίνας. η αλήθεια είναι ότι γνώριζα μόνο τα βιβλία της για παιδιά. (ως δασκάλα βλέπεις τα χρησιμοποιούσα κατα κόρον στο σχολείο). Πάντως εντυπωσιάστηκα απ' όσα είδα και διάβασα. Μ'άρεσε ιδιαίτερα η ζωγραφική της με το έντονο μεταφυσικό στοιχείο. Πολλά φιλιά.
Eεε τελικά μου το φτιάξατε το κέφι!!!
Πάω να φτιάξω ποιητικά γεμιστά !!!!
Για την ακρίβεια, «δήθεν για παιδιά», Μαρία μου. Να σου εξηγήσω όμως γιατί η Παυλίνα είναι πολυτάλαντη, γιατί εντυπωσιάστηκες και γιατί είναι έντονο το μεταφυσικό στοιχείο στο έργο της.
Η Παυλίνα δεν είναι του κόσμου τούτου. Κατάγεται από τον ποιητικό πλανήτη Utopia και ήρθε στη Γη για να μελετήσει την παράξενη μορφή ζωής που ονομάζεται άνθρωπος. Φυσικό είναι λοιπόν να έχει υπεραναπτυγμένο ψυχικό κόσμο και απαράμιλλη εξωαισθητηριακή αντίληψη. Αυτές οι ικανότητές της την οδήγησαν στο Λιβάδι, τελευταίο σταθμό της επίγειας περιπέτειάς της. Πρόσεξες το διαστημόπλοιό της που είναι προσλιβαδισμένο κάπου στη ζωγραφιά του Ντίνου; Αυτά τα ολίγα για την ώρα διότι το Α.Δ.Η.Σ. (Ανώτατο Διαπλανητικό Ηλιοκεντρικό Συμβούλιο) δεν μου επιτρέπει να προβώ σε περαιτέρω συγκλονιστικές αποκαλύψεις.
Καλό γήινο ξημέρωμα, Μαρία μου.
Miracolo, miracolo! Στο Λιβάδι μετατρέπονται σε ποίηση τα οικιακά της Παυλίνας, τα πιατικά και τα γεμιστά του ξωτικού. Και ανθίζουν τα χαμόγελα. Αχ, έρωτα για τη ζωή, πώς να μας αφήσεις για πολύ στη σκοτεινιά!!!
Ευχαριστώ, Poet, για την εμπεριστατωμένη και αιτιολογημένη παρουσίαση της εδώ παρουσίας μου! Δεν σου κρύβω όμως ότι με ανησύχησε η φράση σου "τελευταίος σταθμός της επίγειας περιπέτειας..." Γρουμφ; Γνωρίζεις κάτι που δεν ξέρω;
Όχι τίποτα άλλο, αλλά εγώ, όταν μεγαλώσω σχεδιάζω να γίνω γλύπτης. Και, σε τελευταίο σταθμό, συνθέτης!
Ευχαριστώ κι εσάς, ξωτικά και miracola του λιβαδιού!
Παυλίνα
ΠΑΥΛΙΝΑ ΠΑΜΠΟΥΔΗ.
ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ .ΤΟΣΟ ΠΟΙΗΤΙΚΑ .
ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ''ΜΕ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΟΛΑ ΑΝΑΜΜΕΝΑ ''
Τόλη σ΄ευχαριστούμε για το καταφύγιο .
Ας ενημερώσουμε τους γήινους, Παυλίνα μου, ότι στον πλανήτη Utopia το προσδόκιμο της ζωής είναι γύρω στα 300 χρόνια σε μια διαρκή σχεδόν νεότητα. Με βάση την απόφαση του Συμβουλίου, ο τελευταίος σταθμός σου στο Λιβάδι θα διαρκέσει 30-40 χρόνια. Κατά τα οποία και γλύπτης θα γίνεις και συνθέτης. Και όταν με το καλό μεγαλώσεις, αποφασίζεις εσύ με τι άλλο θα ασχοληθείς. Εγώ πάντως θέλω να γίνω ταξιδιώτης. Να μπω στη μηχανή του χρόνου και να ταξιδέψω σε εποχές του παρελθόντος και του μέλλοντος. Ίσως συναντηθούμε κάπου εκεί, ποιος ξέρει!
Καλημέρα σε όλους τους ποιητές, ρομαντικούς, αναρχικούς, ουτοπιστές και άλλες προοδευτικές δυνάμεις.
Χαίρομαι πολύ για την επανεμφάνισή σου, Υακίνθη μου. Έργο της Παυλίνας κι αυτό. Καλή σου μέρα.
Tι ωραία,τι καλά,όλα είναι ανθηρά σε τούτο το λιβάδι!
Σας απόλαυσα όλους, και το καταχάρηκα!
Κατεβαίνω στη γη φρικάρω, περνάω απ΄το λιβάδι σου Τόλη μου και χαίρομαι ή μελαγχολώ τόσο διαφορετικά!
Στην Παυλίνα λέμε ΝΑΙ με την ψυχή μας!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Υ.Γ.Τι τραβάει η όρεξή σας να σας μαγειρέψω και να σας στείλω;
Δηλώνει οικιακόπληκτη και η αφεντιά μου!
Καλησπέρα, ρομαντικοαναρχοαυτόνομε ποιητή! Τώρα, με την απόφαση του Ανωτάτου Συμβουλίου του Υποδιαστήματος που μου κοινοποίησες, με ησύχασες!Θα συνεχίσω λοιπόν να είμαι ανήσυχη ευθαρσώς!Και βέβαια θα (ξανα) συναντηθούμε στους κύκλους του χρόνου!
Γειά σας Υακίνθη, Ίζα, ξωτικό και 50FM!
Νόστιμο, αλατοπιπερωμένο, αλλά και μαχμουρλούδικο ΠΣΚ να έχουμε!
Παυλίνα
Ουρανία μου, η Παυλίνα μπορεί να φαίνεται εξωπραγματική, όπως κι εσύ, σε διαβεβαιώνω όμως ότι υπάρχει. Έχω λάβει και τη σχετική μακρόσυρτη χαδιάρικη επιβεβαίωση από τα γατούδια της γειτονιάς της. Κάπου εκεί ψηλά θα έχετε συναντηθεί εσείς οι δυο, δεν μπορεί.
Φυσικά λέμε ΝΑΙ με την ψυχή μας. Και κρατάμε το χορταράκι του Λιβαδιού φρέσκο και καταπράσινο γιατί τα ξερά δεν της αρέσουν.
Ευχαριστούμε για τη προσφορά, μας αρκεί όμως ένα φιλάκι με το ανοιξιάτικο αεράκι. Καλό Σαββατοκύριακο.
Ξέχασες το «ουτοπιστή» αλλά, εντάξει, μπορούμε να πούμε ότι εμπεριέχεται στα υπόλοιπα. Να θυμηθείς όμως, στην επόμενη μετενσάρκωση, να κρατάς ένα γατί στα χέρια για να σε γνωρίσω πίσω από τα οδοφράγματα του χρόνου. Κάπως ανήσυχα βεβαίως. Τότε όλη η ζωή μας θα είναι ένα μαχμουρλούδικο Σαββατοκύριακο, Παυλίνα, να το ξέρεις.
Αμετανόητα αγιάτρευτος, σας χαιρετώ, και πάω να αναρτήσω το επόμενο ποίημα της Παυλίνας.
Γειά και χαρά Παυλίνα μου!
Τόλη μου αγαπημένε σε γλυκοφιλώ!
Oυρανία μου, δεν είδες το πάρτι με το ζουζούνι πιο πάνω; Μας είναι απαραίτητη η τρέλα σου, γλυκιά μου. Καλό ξημέρωμα.
Τρελάθηκε και το ιστολόγιο και βγάζει το πραγματικό μου όνομα.
Δημοσίευση σχολίου