Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Παυλίνα Παμπούδη - Ένα αφιέρωμα

Η Παυλίνα Παμπούδη γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής και μαθηματικών. Μέχρι σήμερα, έχει εκδώσει 13 ποιητικές συλλογές, 3 πεζογραφήματα, περισσότερα από 30 βιβλία δήθεν για παιδιά και πάνω από 20 μεταφράσεις λογοτεχνικών έργων. Ανήκει στην τρίτη μεταπολεμική ποιητική γενιά ή γενιά του 1970 ή «γενιά της αμφισβήτησης».

Τα ποιήματα που θα περιληφθούν στο αφιέρωμα αυτό προέρχονται από το Μικρό Ανθολόγιο, Τιμαλφή, Εκδόσεις Ροές, 2007, και αποτελούν φυσικά προσωπική μου επιλογή. Θα συνοδεύονται από πίνακες ζωγραφικής τις ίδιας της ποιήτριας που επέλεξε η Τζούλια Φορτούνη.

(πτήση, πλαστικό, 25Χ35, έργο της Παυλίνας Παμπούδη)

Είχα ένα αγόρι


Είχα ένα αγόρι, έν' άγριο άνεμο.
Ένα ποτάμι που έγινε αναφιλητό.

Τώρα,
Μια παπαρούνα
Σημάδεψε τη θέση της καρδιάς του
Τώρα,
Είν' η φωνή του
Ένα σπουργίτι που πετά για τον νοτιά.

Τώρα,
Δυο ηλιοτρόπια
Τα μάτια του που τόσο είχα φιλήσει
Τώρα,
Τα όνειρά του
Χάνονται μες στα χόρτα, σαν δροσιά.

Την τρίτη μέρα δεν αναστήθηκε.
Είκοσι μέρες κοιμάται κάτω απ' τη βροχή.

από τη συλλογή Τα νεαρά τραγούδια, 1971


(για ν΄ακούσετε το βίντεο, κλείστε τη μουσική του ιστολογίου, στο κάτω μέρος της σελίδας)

11 σχόλια:

Margo είπε...

Θα παρακολουθήσουμε το αφιέρωμα στην Παυλίνα Παμπούδη με ιδιαίτερο ενδιαφέρον όχι μόνο για τα ποιήματά της αλλά και για τα ζωγραφικά της έργα.
Μου άρεσε ο χαρακτηρισμός για τα 30 βιβλία της.. δήθεν για παιδιά:)

Καλή βδομάδα Τόλη μου

Μαρία Δριμή είπε...

Λάτρευα αυτό το τραγούδι από τα φοιτητικά μου χρόνια. Αργότερα διάβασα περισσότερα της Παυλίνας. Καταπληκτική η ιδέα σου, Τόλη, για το αφιέρωμα. Το αξίζει η σεμνή και χαρισματική Παυλίνα.

Τζούλια Φορτούνη είπε...

κι εγώ το λάτρευα αυτό το τραγούδι Μαρία και ήταν η αφορμή να γνωρίσω την ποίηση της Παυλίνας Παμπούδη, το 85, φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη...όταν αγόρασα ένα τραμάκι (έτσι λέγαμε τα βιβλιαράκια των εκδόσεων ΤΡΑΜ) με ποιήματά της... Πού να ξερα, ότι μετά από πολλά χρόνια θα γνώριζα και την ίδια..
Αυτό το τραγούδι είναι γραμμένο για τη δολοφονία του φοιτητή Σωτήρη Πέτρουλα το 1965, που προφανώς ενέπνευσε με την τραγικότητά της την ποιήτρια...
Ας απολαύσουμε λοιπόν την Παυλίνα ν΄ανθίζει στο λιβάδι μας!

Poet είπε...

Κι εγώ την παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο facebook, Μαρία του Αιγαίου. Και ετοιμαζόμουν να πω πόσο ευρηματικός και εύστοχος είναι ο χαρακτηρισμός «βιβλία δήθεν για παιδιά». Καθώς τέτοια βιβλία έχω γράψει κι εγώ.

Καλή εβδομάδα, γλυκιά μου.

Poet είπε...

Ομολογώ με ταπεινοφροσύνη(!), Μαρία της ιατρικής, ότι η ιδέα του αφιερώματος ήταν δική μου. Όπως και η σκέψη να συνδυαστούν τα ποιήματα με πίνακες ζωγραφικής της ίδιας της Παυλίνας. Όπως όμως πίσω από κάθε ανδρική έμπνευση βρίσκεται σχεδόν πάντα μια γυναίκα, έτσι και τώρα η όλη ιστορία άρχισε με τα Τιμαλφή που μου δάνεισε η Τζούλια όταν σχετικά πρόσφατα ήρθε στη Θεσσαλονίκη (διάβαζε το βιβλίο σε όλη τη διαδρομή!!).

Παλιότερα είχα διαβάσει μερικά ποιήματα της Παυλίνας σε ανθολογίες και περιοδικά, πρώτη φορά όμως τώρα μου δόθηκε η ευκαιρία να διαβάσω τα ποιήματά της συγκεντρωμένα. Και φυσικά έκρινα ότι πράγματι αξίζει αυτό το αφιέρωμα. Ας σημειωθεί ότι δεν την έχω συναντήσει ποτέ.

Poet είπε...

Εγώ δεν είχα ιδέα γι' αυτό το τραγούδι, Τζούλια μου. Διάβασα τα σχετικά στο βιβλίο, το άκουσα πριν από λίγο και μου άρεσε πολύ όπως και το βίντεο.

Επειδή οι δρόμοι που ακολουθεί η έμπνευση (και ο έρωτας) είναι ανεξιχνίαστοι, θέλω να πιστεύω ότι, εκτός από τον Σωτήρη Πέτρουλα που έγινε σύμβολο, και κάποιο άλλο αγόρι συνέβαλε κατά τι για να γραφεί αυτό το ποίημα.

Νομίζω επίσης ότι ο πίνακας ταιριάζει θαυμάσια με το ποίημα.
Ας υποδεχτούμε λοιπόν την άνοιξη, έστω και πρόωρα, με αυτόν τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

55fm είπε...

Σας απολαμβάνω...
Δεν έχω διαβάσει ποιήματά της, η ιδέα σου καταπληκτική Τόλη μου!
Η αρχή όμορφη...
Καλή βδομάδα!

Poet είπε...

Κι εμείς απολαμβάνουμε εσένα, γλυκιά μου. Να σας συστήσω όμως. Παυλίνα από το Παύλος, Ουρανία από το Όλγα. Καλή εβδομάδα.

ζουζούνι είπε...

Σας ευχαριστωωωώ!!! Ειδικά τον Τόλη και τη Τζούλια, και γενικά όλους!Η (ελαφρώς ομιχλώδης πρασινάδα) Παυλίνα.

Poet είπε...

Οι συμπτώσεις μιλάνε από μόνες τους. Την ώρα που εσύ, Παυλίνα μου, άπλωνες την φυσικά ελαφρώς ομιχλώδη ευχαριστήρια πρασινάδα στο Λιβάδι, εγώ έγραφα για να αναρτήσω παραπάνω το «Πράσινο» ποίημά σου. Καλή σου μέρα.

Γιώργος Τσιρώνης είπε...

ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ.