Στη μνήμη του Γιώργου Τσικουρή
Δηλώνω υπεύθυνα
πως για το δικό μου χάλι
ευθύνομαι μόνη εγώ
η μαραζωμένη Αντωνού Πιερή Αυξεντίου.
Σε λιβάδια άνυδρα
η απόγνωσή μου σε αόμματης
εποχής εικοσιτετράωρα λάμπει.
Παλιότερα
ο χρόνος σε μυρωμένα γιασεμιά
εκάθετουν και τώρα εννόησα
τι φρίκη ανάγλυφη κουρνιάζει
μέσα μου
καθότι φθόγγοι ξεκολλάνε
από τη γλώσσα μου
Αμμόχωστος
Κερύνεια
Πενταδάκτυλος
Περιστερώνα
Μια Μηλιά
Κυθρέα.
Τι κοτσύφια παρδαλά
μου λέτε πως περνάνε πάνω
απ' την Αθήνα;
Βουλιάζει ο τόπος.
22.6.1983
Λεύκιος Ζαφειρίου
από τη συλλογή Η θλίψη του απογεύματος, 2007
ενότητα Νερά της Κύπρου ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
10 σχόλια:
Είναι αυτό το μοντέρνο ύφος ποίησης λίγο παράξενο, πλην όμως η συγκίνηση παραμένει στα ύψη.....
Τα πάντα βουλιάζουν εδώ, εκπέμπουμε sos...
Κι εδώ το ίδιο, Χρυστάλλα μου. Ενώ όλοι παρακολουθούν τα παρδαλά κοτσύφια 27 χρόνια μετά. Πού καιρός και διάθεση να στρέψουν το βλέμμα αλλού! Καλό βράδυ.
Καλησπέρα Τόλη. `Ηρθα απόψε στο λιβάδι σου μετά από πολύ καιρό απουσίας. Η καθημερινή κούραση και οι πολλές υποχρεώσεις δεν μου αφήνουν πολλά περιθώρια διαδικτυακών περιπάτων. Σου οφείλω όμως μια συγγνώμη που δεν απάντησα στο εύστοχο σχόλιό σου στο ιστολόγιό μου. Δεν έφταιξε μόνο η αποχή μου απ' το διαδίκτυο, αλλά και ο υπολογιστής μου που αρρώστησε βαριά από ανελέητες επιθέσεις καταστροφικών ιών. Για μια στιγμή σκέφτηκα να τον στείλω γι' ανακύκλωση και ν΄απαλλάγω, αλλά τελικά τον θεράπευσε ο προσωπικός μας κομπιουτερογιατρός. Μια που ήρθα, διάβασα και τα ποιήματα του Λεύκιου(ωραίο όνομα)και η θλίψη τους έδεσε με τη διάθεση μου τόσο καλά που μάλλον το μόνο που έχω πια διάθεση να κάνω είναι να πάω για ύπνο .Καλή σου νύχτα.
Καλημέρα και καλό μήνα, Μαρία. Μη στενοχωριέσαι, κι εγώ δεν προλαβαίνω και αισθάνομαι τύψεις διαρκώς που καθυστερώ να δω τα ιστολόγια των φίλων.
Εύχομαι ο Λεύκιος (πράγματι σπάνιο όνομα, δεν το έχω ξανασυναντήσει) κι εσύ να ξεπεράσετε τη θλίψη. Είναι πολύ βαρύ φορτίο και ίσως το μόνο καλό της είναι ότι βρίσκει διέξοδο σε ωραία ποιήματα.
Καλό μήνα!
Ας είναι καλύτερος αυτός ο γιορτινός μήνας!
Είναι και η εκδήλωση σου Τόλη μου και στέλνω από τώρα τις ομορφότερες ευχές μου!
Είμαι εκτός θέματος αλλά έτσι γουστάρω!Να ασχολούμαι με το "μυστικό αλφάβητο!"
Φιλάκια!
Πώς μπορώ να φέρω αντίρρηση σε σένα, Ουρανία μου; Και βέβαια αυτός ο γιορτινός μήνας είναι ο καλύτερος και φυσικά ασχολείσαι με το «Μυστικό αλφάβητο» αφού η γυναίκα, επιφανειακά οικεία, κατά βάθος είναι μυστήριο και μυστικό. Σε ευχαριστώ, γλυκιά μου, για τις ευχές. Καλό βράδυ.
"Τι κοτσύφια παρδαλά
μου λέτε πως περνάνε πάνω
απ' την Αθήνα;
Βουλιάζει ο τόπος."
τραγικά συγκλονιστικό!
Θυμήθηκα συνειρμικά, μία επίσκεψη στα φυλακισμένα μνήματα στη Λευκωσία, όπου ήταν φυλακισμένος και ο Γρηγόρης Αυξεντίου.
Επίσης τραγικά συγκλονιστικό!
Ευχή για καλό μήνα!
Η Κύπρος πλήρωσε για να απαλλαγεί η Ελλάδα από τη δικτατορία. Φοβάμαι ότι δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πλήρως αυτό το τραγικό γεγόνος. Ή ότι σχεδόν το ξεχάσαμε με τα χρόνια. Θυμάμαι στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν είχαμε παρουσιάσει τους Κύπριους ποιητές στο Θέατρο του Κήπου στη Θεσσαλονίκη, πόσο οργισμένα ήταν τα ποιήματά τους, πόσο πικρά, πόσο στρατευμένα.
Και, βέβαια, εμείς συνεχίζουμε να ασχολούμαστε με τα παρδαλά κοτσύφια. Καλημέρα και καλό μήνα, Άστρια.
ΚΟΚΑΛΑ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥ
Αναρωτιέμαι πώς χωράν τόσα νοήματα σε μια λέξη,
τόση καταστροφή σε μια στιγμή,
τόση οργή σε λίγα κόκαλα....
Ναι, Χρυστάλλα μου, αυτές οι δύο λέξεις τα λένε όλα. Καλό βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου