Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Η θλίψη του απογεύματος

Στον Λευτέρη Παπαλεοντίου

Είναι το ρημαγμένο Δημοτικό Σχολείο
στην Αγία Τριάδα
με τις ετοιμόρροπες αίθουσες διδασκαλίας

είναι οι άδειοι μαυροπίνακες
και το πέτρινο σιντριβάνι
χωρίς νερό
στην αυλή του

μόνο ο μικρός ποδηλάτης
ανεβαίνει
στους έρημους δρόμους
πατώντας τα πετάλια του χρόνου
μέσα στη θλίψη του απογεύματος -

πλάι στις ξύλινες αγελάδες
που κρύβουν το ψηφιδωτό δάπεδο
με τα γεωμετρικά σχήματα
και τ΄άνθη από υακίνθους

κανείς δεν το βλέπει
έτσι που ανεβοκατεβαίνει μέσα τους έρημους δρόμους
το παιδί με τα ξανθά μαλλιά
που τ' ανεμίζει
ένας θλιβερός άνεμος

21.1.2005
Λεύκιος Ζαφειρίου
από τη συλλογή Η θλίψη του απογεύματος, 2007

2 σχόλια:

55fm είπε...

Mε βαθύ αναστεναγμό σε γλυκοφιλώ!

Poet είπε...

Με βαθύ αναστεναγμό, λόγω του ότι τρέχω και δεν φτάνω, σε γλυκοφιλώ, φευ καθυστερημένα, Ουρανία μου. Καλό βράδυ.