Σημείωμα 1ο
(η εκδοχή του άθεου)
Εδώ και πολλά χρόνια καθηγητές, ιερείς και μοναχοί έχουν βαλθεί να με πείσουν πως η ζωή είναι ένα δώρο το οποίο έδωσε ο Θεός στους ανθρώπους. Συνεπώς θα ήταν καθαρή τρέλα να πετάξει κανείς αυτό το δώρο. Από την άλλη βέβαια, το να φύγει κανείς απ’ τη ζωή ισοδυναμεί με την περιφρόνηση της θεϊκής εντολής. Έτσι, πήρα αυτή την απόφαση ως μια ύστατη πράξη εξέγερσης έναντι του Θεού.
Σημείωμα 2ο
(η εκδοχή του ερωτευμένου)
Είναι προφανές πως αφού δεν τρώω, δεν κοιμάμαι και δεν εργάζομαι, έχω πάρα πολύ χρόνο να σκεφτώ. Το μεγαλύτερο κομμάτι των σκέψεων μου είναι αφιερωμένο σε σένα. Όμως, σε αντίθεση με ό, τι συμβαίνει συνήθως, εγώ δεν σκέφτομαι το μέλλον και την κοινή μας ζωή. Ψάχνω να βρω έναν τρόπο ώστε να ενωθούμε μια για πάντα. Νομίζω πως τελικά τον βρήκα. Ελπίζω να συμφωνήσεις μαζί μου.
Σημείωμα 7ο
(η εκδοχή του αποτυχημένου εραστή)
Προσπάθησα και ξαναπροσπάθησα. Επιστράτευσα όλες μου τις δυνάμεις. Χρησιμοποίησα όλα τα μέσα (θεμιτά και αθέμιτα). Παραμέρισα την αξιοπρέπεια και τον εγωισμό. Όμως δεν ήμουν ικανός να πετύχω την παραμικρή νίκη. Τελικά η απόρριψη έγινε συνήθεια. Τώρα το μόνο που φοβάμαι είναι να μη με απορρίψει ο θάνατος.
Ν. Γ. Λυκομήτρος
από τη συλλογή Ιχνηλάτες του τέλους, 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
12 σχόλια:
Υπάρχουν άλλες επτά εκδοχές;
Πολύ ενδιαφέρον για ένα τόσο δύσκολο θέμα όπως η αυτοκτονία, που αγγίζει τα βάθη της ψυχής ή του μυαλού. Πάντα προσπαθούσα να βρω τι από τα δύο διαλέγει να φύγει οικειοθελώς.
Αγαπητή Margo,
πράγματι υπάρχουν και οι υπόλοιπες εκδοχές τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε στο http://www.the-sound-of-loss.blogspot.com/2010/10/blog-post.html. Όσο για το ερώτημά σας, αυτοί που θα μπορούσαν να μας απαντήσουν δεν είναι πια κοντά μας. Ίσως, όμως, να είναι μια απόφαση που κινητοποιεί όλα τα στοιχεία της ανθρώπινης ύπαρξης...
Ενημερωτικά αναφέρω ότι πρόκειται να αναρτήσω και άλλες εκδοχές της αυτοκτονίας τις επόμενες μέρες. Δεν θέλησα να πάρετε όλη τη δόση μονομιάς.
Η δική μου άποψη (από οδυνηρή προσωπική πείρα) είναι ότι δεν φτάνει κανείς στην αυτοκτονία με τη λογική. Προηγείται μακρά διαδικασία συσσώρευσης (άγχους και κατάθλιψης) και κάποτε το μυαλό σκοτεινιάζει ξαφνικά. Τότε είναι η κρίσιμη στιγμή. Εγώ τη γλύτωσα, άλλοι όχι.
waiting for the rest 7 letters...
Δύσκολα πράγματα αυτά.
Η απογοητευση σημαντικό κομμάτι του εαυτού μας. Τα θέλω μας αδύναμα μπροστά στην ακινησία του μυαλού.
Αισιοδοξία και πάλι αισιοδοξία οτι καλύτερο. Αυτή όμως διδάσκεται δυστυχώς.
πάρα πολύ καλή η μουσική και η ανάρτηση. Μπράβο!!!
φιλιά
θα συμφωνήσω εδώ με τον Τόλη. Σαφώς και δεν πρόκειται περί ηρωισμού αλλά περί ενός "άλογου θάρρους".
Ίσως ένα τελευταίο, δραματικό "προσέξτε με!" από ψυχές που δεν κατάφεραν ή δεν τους βοήθησε η κοινωνία να χωρέσουν μέσα στην ίδια τους τη ζωή.
Kαλημέρα, Αιώνια ερωμένη και vasiliki, καλημέρα, Λίλιαν, σας ευχαριστώ. Καλημέρα με τη λιακάδα και με τη ζωή και όχι με τον θάνατο.
Από τα εφηβικά μου χρόνια, η σκέψη της αυτοκτονίας τριγύριζε στο μυαλό μου. Απογοήτευση ή κραυγή με μια γερή δόση ναρκισισμού. Αργότερα κατάλαβα ότι το «παιχνίδι» αυτό ήταν θανάσιμο. Δεν αυτοκτόνησα αλλά «πέθανα» εκατό φορές από κατάθλιψη επί πολλά χρόνια.
Στα 23-24 χρόνια μου γνώρισα μια πολύ ενδιαφέρουσα αμερικανίδα στο σπίτι ενός στενού μου φίλου. Η κουβέντα ήρθε και πάλι στην αυτοκτονία. Πήρα ένα χαρτάκι και της έγραψα:
- Suicide expert X - Please recommend best way of committing suicide.
Να τι μου απάντησε (κρατάω ακόμη το χαρτάκι κάπου στη βιβλιοθήκη μου):
- Find girl willing to die, too. Take powerful mixture of sleeping pills. Make beautiful, tender love.
μμμμ....μια καλησπέρα προς στιγμήν
και θα μιλήσω όταν ολοκληρωθούν.
Τόλη μου η κατάθλιψη και αυτή η σκέψη της αυτοκτονίας είναι ότι πιο οδυνηρό μπορεί να περάσει ο άνθρωπος. Κάποτε μου είπε κάποιος είναι θέμα μυαλού, όλα εκεί είναι. Διαφωνώ.. όμως μόνο όποιος το έχει περάσει ξέρει.
Όταν ακούω για κάποια αυτοκτονία ακόμη και από άνθρωπο που δεν γνωρίζω προσωπικά, θρηνώ.. όχι όμως για το θάνατο, αλλά για το ψυχικό αδιέξοδο που οπλίζει το χέρι να αφαιρέσει την ίδια του τη ζωή.
Δεν θα περιμένεις πολύ, καλό μου ξωτικό. Με το τέλος του μηνός, θα αναρτήσω και την τελική εκδοχή μιας αυτοκτονίας.
Έτσι είναι, Μαρία μου. Πριν από πολλά χρόνια, όταν είχε αυτοκτονήσει ο Αλέξης Τραϊανός, ένας φίλος μου είπε : «Μα γιατί βιάστηκε; Έτσι κι αλλιώς, όλοι θα πεθάνουμε». Μια κάπως χιουμοριστική μα τόσο αληθινή νότα σε ένα τραγικό γεγονός.
Αυτό είναι πολύ true.I χάσει βάρος μου μόλις έκανε αλλαγές στα τρόφιμα, λαμβάνοντας όλα τα λαχανικά και των χαμηλών υδατανθράκων και αυτό με βοήθησε πολύ και το προτείνω σε όλους
Δημοσίευση σχολίου