Σάββατο 15 Μαΐου 2010
Οι πόρτες της Φλώρινας
Πόρτες λιτές ξυλόγλυπτες
πόρτες καφέ γαλάζιες πράσινες
δίφυλλες πόρτες τρίφυλλες
με το κομμένο χέρι
πόρτες σκεβρές γδαρμένες ξέθωρες
πόρτες γριές
άλλες τυφλές
κι άλλες με μάτια ορθάνοιχτα
με κουρτινάκια βλέφαρα
και φρύδια μισοφέγγαρα
πόρτες που προβοδίσατε
τη χαρά και το θάνατο
με τρίξιμο παράπονο
κι αμίλητες συντροφέψατε
νυχτέρια ατέλειωτα
στα ξύλινα κατώφλια
πόρτες πιστές εχέμυθες
πόρτες παλιές της Φλώρινας
καπάκια αρμοστά υπέροχα
στα τελευταία φέρετρα
Θανάσης Μαρκόπουλος
από τη συλλογή Μικρές ανάσες, 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Τι όμορφο ποίημα..
Αν δεν έλεγε πόρτες της Φλώρινας, θα μπορούσε να ήταν πόρτες της Παλιάς Ξάνθης...
Με ταξίδεψε..
Καλημέρα Τόλη
Και ωραίος πίνακας του Ντίνου Παπασπύρου, Έλενα. Λες κι ήταν παραγγελία. «Δυο πόρτες έχει η ζωή ...» στη Φλώρινα ή την Ξάνθη. Ταξίδι, όνειρο, παραμύθι που κάποτε τελειώνει.
Καλή σου μέρα.
Καλημέρα Τόλη μου!
Πάντα χάζευα τις πόρτες που είχαν ενδιαφέρον...
Και το ποίημα και η ζωγραφιά του Ντίνου μας,μιλάνε...
Φιλάκια
Καλή σου μέρα, Ουρανία μου. Κι εγώ το ίδιο. Συμφωνώ μαζί σου.
Δημοσίευση σχολίου