Σάββατο 8 Μαΐου 2010

αισιοδοξία

μια λάμψη
στο μαύρο χώμα τ' ουρανού

ένα λουλούδι
πάνω στον τάφο του
ή ένα χαμόγελο
σε ραγισμένο πρόσωπο

ο έρωτας
μπροστά στον θάνατο

Τόλης Νικηφόρου
από τη συλλογή Το μυστικό αλφάβητο, 2010

20 σχόλια:

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Με επιγραμματική δύναμη ωραίο!
Την καλησπέρα μου Τόλη!

Poet είπε...

Η αισιοδοξία της απόγνωσης, Στρατή μου. Δεν φαντάζομαι να έχει απήχηση σε πολλούς.

Καλό βράδυ.

Appelsinpigen είπε...

σημερα σ ενα γκραφιτυ εδω στη Γκρενομπλ διαβασα οτι ο ερωτας ειναι το τραγουδι της ψυχης

και χαρηκα

κι ας μην τραγουδαει η ψυχη μου τελευταια.
τραγουδαει με μια εννοια διαφορετικη.

ενα τραγουδι τετοιο Ποιητη μου, νικαει και το Θανατο.
αρκει να υπαρχει.
στ αληθεια.

Τζούλια Φορτούνη είπε...

το πρωινό φως
που σκίζει τη νύχτα...

υπέροχο Τόλη
ό,τι χρειαζόμαστε...

55fm είπε...

Tόλη μου,πάρα πολύ μ΄αρέσει...
Είναι πολύ δυνατό!
Σε ευχαριστώ.

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

Mόνο ο έρωτας αντιστέκεται στο θάνατο.. Κάποιοι λιγοστοί έρωτες μπορεί και να τον νικάνε..
Καλημέρα Τόλη..

Dinos-Art είπε...

Έρωτας για το ωραίο, έρωτας για το κάτι άλλο, έρωτας για την ελπίδα.
Ηλιαχτίδα για ελπίδα η χθεσινή παρουσίαση του Μουσικού Σχολείου Βόλου στην εκπομπή "Στην υγειά μας". Ναι, πέρα από τις μαύρες κουκούλες, τις μολότωφ, της κομματοκαθοδηγούμενης νεολαίας, υπάρχει και η άλλη Ελλάδα των νέων παιδιών με όραμα και των ακούραστων δασκάλων και γονιών που χάρηκα χθες βράδυ στη ΝΕΤ.
Και όλα αυτά σε ένα δημόσιο σχολείο. Ας πέσει ο μαύρος κουρνιαχτός για να δούμε την ελπίδα μέσα από αυτόν τον άλλο κόσμο.
Καλό απόγευμα σε όλους.

Poet είπε...

Ο έρωτας, Χριστίνα μου, είναι το μοναδικό αντίδοτο στη σκιά του θανάτου. Η πηγή και η επιβεβαίωση της ζωής. Γι' αυτό και αντιστέκεται ως το τέλος. Σου εύχομαι λοιπόν πάντα να ακούς το τραγούδι του.

Poet είπε...

Είδα χτες βράδυ, Τζούλια μου, ένα πολύ ωραίο έργο, «Η αλήθεια στα μάτια της». Σας συνιστώ θερμά να το δείτε όλοι. Να δείτε την τόσο ωραία αλήθεια στα μάτια της Σολεδάδ.

Poet είπε...

Χαίρομαι, Ουρανία μου. Τα πάντα μέσα μας ανθίζουν. Κι αν δεν έχουμε δύναμη της ψυχής, δεν έχουμε τίποτα.

Poet είπε...

Καλά λέω λοιπόν, Έλενα, ότι θα περιμένω και στην επόμενη ζωή. Θα περιμένω πάντα. Με αυτή την πίστη.

Καλή σου μέρα.

Poet είπε...

Ναι, Ντίνο μου, υπάρχει αυτή η άλλη Ελλάδα. Η ωραιότατη νέα γενιά. Και κάτι παλιοί που επιμένουν. Αν κάποτε συμφωνήσουν και τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης, θα γίνει και ευρύτερα γνωστή.

Υπάρχει έρωτας για τη δημιουργία, υπάρχει ελπίδα.

Margo είπε...

και γιατί να μην έχει απήχηση; Αντιθέτως είναι ότι ακριβώς χρειαζόμασταν.
Περιδιαβαίνοντας στα φιλικά blogs πέρασα από ένα φίλο που συνήθως είναι απαισιόδοξος, να δηλώνει με τρόπο, ερωτευμένος και ευτυχισμένος! Χάρηκα τόσο πολύ γιατί μου θύμισε ότι υπάρχει ο έρωτας, η χαρά, "η λάμψη στο μαύρο τ'ουρανού".
Αμέσως θυμήθηκα το ποίημά σου που είχα διαβάσει νωρίτερα και του το έστειλα.
Να σαι καλά Τόλη μου, υπέροχο!

Poet είπε...

Να διορθώσω πρώτα τον τίτλο του έργου. Είναι «το μυστικό στα μάτια της». Που βέβαια είναι η αλήθεια της. Η αλήθεια της αγάπης.

Χαίρομαι που το βλέπεις έτσι, Μαρία μου. Ελπίζω και ο φίλος σου. Αντίθετα, μια δική μου φίλη, εξαιρετική ποιήτρια, που διάβασε μεγαλόφωνα το ποίημα μπροστά σε άλλους, διερωτήθηκε : «αυτό είναι αισιοδοξία;»

Πιστεύω ότι εξαρτάται από την ψυχοσύνθεση και την ηλικία. Για μένα, αισιόδοξος δεν είναι αυτός που αγνοεί την πραγματικότητα και σφυρίζει ανέμελος αλλά εκείνος που λαχταράει το φως, που αγωνίζεται για το φως, που είναι ταγμένος στον έρωτα και τη δημιουργία ως την τελευταία στιγμή. Το τονίζω, ως την τελευταία στιγμή. Παρά τη μαυρίλα τριγύρω του.

Κάτι τέτοιο αποδεικνύεται και από την ποιητική πράξη, που είναι μια κατ' εξοχήν ερωτική πράξη. Καλό βράδυ, γλυκιά μου.

Elli K. είπε...

Εγώ πάλι αναγνωρίζω σ'αυτό το ποίημα την δύναμη της στιγμής, της στιγμής του έρωτα, που ανεξάρτητα από τη διάρκεια και το οποιοδήποτε "πλαίσιο" της, μπορεί εύκολα να αποτελεί αέναη δύναμη αισιοδοξίας.. Δεν σε ερμηνέυω Τόλη, απλά διαβάζοντας το έκλεισα τα μάτια και χαμογέλασα ανακαλώντας κάποιες τέτοιες στιγμές. Καλημέρα.

Poet είπε...

Είσαι τυχερή, Έλλη μου, που μπορείς να ανακαλείς τέτοιες στιγμές με χαρά κι ευγνωμοσύνη. Γιατί υπήρξαν. Και γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει ότι μπορεί να υπάρξουν κάποια στιγμή ξανά. Από εμάς τους ίδιους εξαρτάται και όχι από τον οποιοδήποτε εξωτερικό παράγοντα. Είναι δικό μας το Ellis island κι εμείς κρατάμε τα κλειδιά για την ερωτική γη της επαγγελίας.

scorpios είπε...

Δυνατό ποίημα με σοφή σύνθεση των αντιφάσεων ωστόσο δεν συμμερίζομαι την αισιόδοξη εκδοχή σας. Μου φέρνει στο νου το δοκίμιο του Καπετανάκη ΅Ο έρως και ο θάνατος΅
Ν.Χ.

Poet είπε...

Ο καθένας έχει τη δική του οπτική στα πράγματα, φίλε μου. Για μένα η αισιοδοξία της απόγνωσης είναι η τελευταία κλωστή πάνω απ' την άβυσσο.

Η ΑΛΕΠΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΧΟΡΟΣ είπε...

που μερικές φορές σπάει κι αυτή και τότε κατρακυλάμε στην άβυσσο για να ανακαλύψουμε οτι δεν είναι τελικά και τίποτε φοβερό, υπάρχουν και χειρότερα πράγματα στον κόσμο.

Poet είπε...

Καλωσόρισες στο φτωχικό μας μεταμφιεσμένη αλεπού.

Προφανώς δεν έχεις γνωρίσει την άβυσσο της κατάθλιψης. Το 2% των καταθλιπτικών αυτοκτονούν ενώ οι υπόλοιποι ζουν μια μαρτυρική ζωή. Μαρτυρική για τους ίδιους και τους οικείους τους. Δεν πρόκειται λοιπόν για φιλολογική πόζα ούτε για ποιητικό παιχνίδι με τις λέξεις αλλά για κάτι πραγματικά φοβερό.