Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Έζησα μέσα σε ποιήματα

Εξουσιάζομαι από τη σημασία που απέδωσαν
τα μάτια μου στον γύρω κόσμο !

Οι άνεμοι που αξίζουν την προσοχή μου
έχουν αυτομολήσει σ’ έναν άλλο ουρανό.

Αιθρία βαφτισμένη στο πέλαγο
και στην ώχρα της όμορφης γης !

Επάνω στα κλωνιά των δέντρων μικρά εγωιστικά
πουλιά κελαηδούν για έναν κόσμο γαλάζιο.

Η συνείδησή μου σαν τεντωμένο τόξο στοχεύει
σ’ έναν άλλο ουρανό.

Τελικά είμαι φρουρός της αγάπης
ή απλά ο υποταγμένος της;

Αν διακρίνω καλά στο μέλλον του κάθε παιδιού
γράφεται ένας κόσμος πιο άγριος.

Εμείς είμαστε οι φταίχτες της κάθε πικρής
των πραγμάτων κατάληξης.

Έζησα μέσα σε ποιήματα και τώρα να :
κουράζομαι να λέω για εκείνα που πονάνε.

Πάντως έχω λατρέψει το δέντρο
και τον άνεμο και το πουλί -
κι έναν θεό ολόγυρα κρυμμένο μέσα σ’ όλα
και μες την καρδιά μου.

Τώρα σπαθίζω στο αόρατο και εύχονται
οι αγγέλοι μου να αστοχήσω.

Να καταφύγω πάλι σε αυτό το νόημα που
απ’ τα πράγματα είναι το πιο εύκολο.

Όπως βυθίζεται ολοένα βυθίζεται ο άνθρωπος
και μέσα του λιγοστεύει το αθώο παιδί !

Στρατής Παρέλης
από το ιστολόγιο του ποιητή

4 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Πάααααρα πολύ μου άρεσε και μου ταίριαξε !!!
Εξαιρετικό !!!!
ξεκίνησα να "υπογραμίσω" κάποιες φράσεις αλλά....είναι όλο πολύ δυνατό !!!!
Να είσαι καλά να μας φωτίζεις !!

(μέχρι να δώ το όνομα πίστευα πως είναι δικό σου !!)

Poet είπε...

Πράγματι είναι ένα πολύ ωραίο ποίημα, ξωτικό μου, το καλύτερο του Στρατή Παρέλη απ' όσα έχω διαβάσει.

Κατά κάποιο τρόπο είναι κ α ι δικό μου το ποίημα. Όπως και δικό σου και όλων εκείνων που τους αρέσει. Δηλαδή, που τους εκφράζει, που ταυτίζονται με τη ματιά του ποιητή.

Καλό βράδυ φεγγαρόλουστη.

55fm είπε...

'Εφτασε μέχρι τα ουράνια μέρη μου, η ομορφιά και η δύναμη του ποιήματος!
Αναρωτήθηκα τι να συμβαίνει, και οδηγήθηκα στο λιβάδι σου, Τόλη μου!
Εδώ πάντα κάτι ξεχωριστό συμβαίνει...
Φιλιά!

Poet είπε...

Προσπαθώ να ικανοποιήσω τους απαιτητικούς αναγνώστες του ιστολογίου, Ουρανία μου. Ένα λιβάδι πρέπει πάντοτε να λάμπει κάτω από τα ουράνια δώματά σου.