Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Έπος οδόντων

Έσμιγε η θάλασσα τον ουρανό,
υποχωρούσε η σελήνη συμπονετική
για δυο μικρούς κόκκους του χρόνου
που διαστέλλονταν στο άπειρο
Και μάλωνε τ’ αστέρια η σελήνη
μην και πειράξουν το σκοτάδι που βασίλευε
κουρνιάζοντάς μας στην αγκάλη του
Κι εσύ – ψυχή ψυχούλα το κορμάκι σου
φως από σάρκα
τον πόθο να καθιερώνει
στην άγια τράπεζα του φόβου
Στα χείλη το σημάδι του φιλιού σου
σφραγίδα ατέλεστης λαχτάρας πεινασμένης
βαθύ σημάδι ακοίμητο
να συνοδεύει τα νυχτέρια της ψυχής
όσο λυτρώνεται και πάσχει
όσο αγαλλιά και φαρμακώνεται
και τραγουδάει τη λύπη να μερώσει
βάτος φλεγόμενη που αρνείται το νερό
και δέεται στον άνεμο να την πληθύνει

Φιλώ τη μνήμη του φιλιού σου
και τη φυλάω πορφυρή στα φύλλα της καρδιάς

Εθελοντής ποντίζομαι στο λάμδα ετούτο
για να μ’ αρπάξει η λέμβος των δοντιών σου
και να με αναστήσει δαπανώντας με.
Ο δρόμος της αγάπης είναι πάντοτε ανοιχτός.
Και γυρισμό δεν έχει.

Παντελής Μπουκάλας
από τη συλλογή Ρήματα, ενότητα Ερωτήματα, 2009

8 σχόλια:

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

Ο δρόμος της αγάπης είναι πάντοτε ανοιχτός.
Και γυρισμό δεν έχει.

Tι ωραίο Τόλη.. Δεν έχει γυρισμό όχι..έχει όμως πολλές στροφές..
Καλό βράδυ.

απλο"Ποιηση" είπε...

"Στα χείλη το σημάδι του φιλιού σου
σφραγίδα ατέλεστης λαχτάρας πεινασμένης
βαθύ σημάδι ακοίμητο
να συνοδεύει τα νυχτέρια της ψυχής"

λέξεις καθόλου υπερβολικές κι όμως απίστευτα δυνατές...
κάθε στίχος μια ομορφιά!

ποιητή μου, σ' ευχαριστούμε
οι επιλογές σου
μοναδικές!

Poet είπε...

Στροφές, χαράδρες, κινούμενη άμμο, απ' όλα έχει ο δρόμος. Πάντοτε μέσα στον μπαχτσέ.

Καλό βράδυ, Έλενα.

Poet είπε...

Ομολογώ ότι κι εγώ πρόσφατα ανακάλυψα τον Παντελή Μπουκάλα. Κι έσπευσα να μοιραστώ μαζί σας τη χαρά μου.

Περίμενε, φίλε μου της απλότητας, κι ένα τελευταίο του ερωτικό ποίημα που έχω επιλέξει. Για μένα είναι όλα τα λεφτά.

Τζούλια Φορτούνη είπε...

τι καταπληκτικό ποίημα Τόλη...
βαθιά ερωτικό... που στοχεύει κατευθείαν στην ψυχή...

Poet είπε...

Για να δούμε τι θα πεις για το επόμενο, Τζούλια.

55fm είπε...

Τόλη, η φροντίδα σου βάλσαμο...
Εσύ μου γνώρισες τον ποιητή Παντελή Μπουκάλα.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ είναι λίγο.
Αυτό που νιώθω όμως είναι μεγάλο!
Σε φιλώ

Poet είπε...

Να είσαι καλά, Ουρανία μου. Μπήκα σε μπελά όμως. Ευχάριστο, βέβαια. Πρέπει να ψάξω τα προηγούμενα βιβλία του. Και ευκολότερα βρίσκεις χιόνια στη Σαχάρα παρά παλιά ποιητικά βιβλία.